تفسير طبيعت گرايانه از تنوع اشكال موجودات زنده : «اصل شرايط حيات» كوويه

يكي از مسايل مهم در زيست شناسي قرن هيجدهم بررسي دلايل تنوع اشكال گوناگون موجودات بود. معمولا در برابر اين پرسش كه « چرا اين شكل از موجود زنده در ميان اشكال گوناگوني كه امكان حيات داشتند پديد آمده است؟» به نظريه ثبات انواع متوسل مي شدند. اين نظريه خاستگاه الاهياتي داشت كه معتقد بود هر نوع و شكلي از موجودات زنده به دست خداوند آفريده شده است. استدلال هايي كه در اين راستا بيان مي شد معمولا استدلال هاي غايت انگارانه بود كه بر اساس آن تبيين غايي آفرينش، اهداف و غايات هر موجود و علل غايي كاركرد آن ، موجه ترين تبيين ساختمان و شكل موجود زنده قلمداد مي شد. . كنت بوفون و جورج كوويه ،زيست شناسان مشهور فرانسوي قرن 18 و 19، جزو تاثيرگزارترين افرادي بودند كه با بيان «اصل شرايط حيات» تبيين غايت انگارانه از حيات يك موجود زنده را مورد بررسي نقادانه قرار داد. او بدون توسل به تبيين هاي غايت انگارانه الاهياتي نشان داد كه تبيين حيات يك موجود زنده يا كاركردهاي آن همبسته با مجموعه اي از شرايط ضروري براي بيان يا وجود آن كاركرد است. در اين مقاله مي كوشيم اولا نشان دهيم كه تبيين غايت انگارانه مبتني بر مفهوم «كاركرد» در زيست شناسي است . ثانيا نشان خواهيم داد كه چگونه كوويه با بيان اصل شرايط حيات تفسيري غير الاهياتي از شكل حيات يك موجود زنده ارائه كرد كه بنابرآن ادامه حيات يك موجود زنده به شرايط محيطي بستگي دارد.