‌ريخت‌شناسي و بررسي همبستگي متغيرهاي سامانه حياط مركزي در كاشان

هدف از اين تحقيق بررسي متغيرهايي است كه از ديدگاه ريخت‌شناسي، شكل‌دهنده سامانه حياط مركزي، براي بهبود آسايش اقليمي خانه در شهر كاشان، بوده و تعيين ميزان همبستگي ميان آن‌ها است. اين متغيرها شامل طول، عرض، ارتفاع بدنه، كشيدگي حياط، وجود گودال باغچه، مساحت حوض، مساحت باغچه، تعداد حياط، تعداد و جهات سرداب و ‌حوض‌خانه و جهت قرارگيري حياط مركزي مي‌باشند. محدوده مطالعه بافت قديم شهر كاشان كه در حدود باروي جلالي است و جامعه آماري خانه‌هاي بافت قديم مي‌باشد. نوع پژوهش كاربردي و روش پژوهش توصيفي با ‌‌‌‌‌بهره‌گيري از آمار، تحليل بر مبناي خروجي‌هاي اس پي اس اس و تحليل محتوا بوده است. در اين مطالعه تعداد بيست خانه به‌عنوان نمونه از جامعه آماري انتخاب شده و هر كدام از متغيرهاي پژوهش ‌بر‌اساس بازديد ميداني و منابع مكتوب بررسي و از نظر همبستگي پيرسون كنترل گرديده و با تحليل محتوا جمع‌بندي و سپس نتيجه‌گيري گرديده است. اين مطالعه از بابت تعداد و نوع متغيرها و بررسي همبستگي بين متغيرها براي خانه‌هاي حياط مركزي كاشان داراي نوآوري است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد حياط مركزي‌هاي كاشان به‌طور ميانگين داراي مساحت 440.6 متر مربع، طول 33.8 متر، عرض 17.5 متر، عمق بدنه 6.75 متر، كشيدگي حياط مركزي 1.38، مساحت حوض 48.7 متر مربع، مساحت باغچه 86.6 متر مربع، درصد مساحت حوض از حياط 10.98، درصد مساحت باغچه از حياط  19.7 ، تعداد حياط 1.55، تعداد سرداب 1.75، 50% داراي ‌حوض‌خانه و 70% داراي گودال باغچه و 65% داراي جهت قرارگيري جنوب شرقي مي‌باشند. متغيرهاي عرض و طول و مساحت حياط و مساحت حوض و مساحت باغچه داراي همبستگي با يكديگر بوده و حياط‌ها با مساحت بيش از 500 متر مربع دو سرداب دارند.