بررسي اثر دماي هواي استان گيلان در تعيين زمان مناسب كشت برنج

پارامتر هاي زيادي بر طول دوره رشد برنج تاثيرگذار هستند از جمله آن ها مي توان به دماي هوا ، تبخير و تعرق، بارش موثر، دماي خاك، رطوبت خاك، ميزان آب در دسترس، ميزان كود دريافتي، مديريت زراعي اشاره نمود. از بين عوامل فوق اثر دماي هوا بر طول دوره رشد برنج شاخص تر مي باشد در اين تحقيق تصميم گرفته شد با استفاده از دماي هوا، ميزان درجه – روز رشد برنج مورد بررسي قرار گيرد. درجه-روز رشد يكي از مهمترين شاخص ها در مديريت زارعي است و آگاهي از ميزان و احتمال رخداد آن در منطقه موجب بهبود تقويم زراعي مي‌گردد.هدف از اين تحقيق بررسي اثر تغيير تاريخ كشت بر طول دوره رشد برنج هاشمي بر مبناي درجه – روز رشد (GDD) در سطح گيلان است. به اين منظور از داده هاي ميانگين دماي روزانه 13 ايستگاه آستارا، انزلي، تالش، جيرنده، ديلمان، فرودگاه، رودبار، رودسر، كشاورزي، كياشهر، لاهيجان، ماسوله و منجيل در يك دوره 11 ساله (97-1387) استفاده شد. در اين تحقيق درجه-روز رشد برنج هاشمي، 1450 واحد با صفر فيزيولوژيكي 11 درجه سلسيوس براي 8 تاريخ كشت با فواصل 10 روزه از 10 فروردين تا 20 خرداد در نظر گرفته شد. با استفاده از تابع توزيع پيرسون نوع سوم تاريخ هاي برداشت با احتمال هاي 25، 50 و 75 درصد محاسبه و با كمك الگوريتم GIDS براي مناطق جلگه اي استان گيلان درون يابي گرديد. نتايج نشان داد در تمامي تاريخ هاي كشت مناطق محدوده فومن، شفت و صومعه سرا كوتاهترين طول دوره رشد را داشته و طولاني ترين طول دوره رشد نيز مربوط به مناطق اسالم، تالش و آستارا، كياشهر و رودبنه بوده است. در تمام شهرستانهاي استان مناسب ترين تاريخ كشت از نظر كوتاه تر بودن طول دوره رشد مربوط به تاريخ هاي 10 و 20 خرداد بدست آمد.