واكاوي نقش اقتصاد سبز بر كاهش فقر شهري (مورد پژوهي: شهر مشهد)

مقدمه: اقتصاد سبز يكي از مهم ترين جلوه هاي ادغام ابعاد اقتصادي، اجتماعي و محيط زيستي است و بدون آن توسعه پايدار محقق نخواهد شد. هدف اين مقاله شناسايي مؤلفه ها و شاخص هاي سازندۀ اقتصاد سبز در هم پيوند با كاهش فقر شهري در شهر مشهد است. داده و روش: اين پژوهش، از حيث روش جز پژوهش هاي كمي- كيفي، به لحاظ هدف جز پژوهش هاي كاربردي و به لحاظ ماهيت در زمرۀ پژوهش هاي توصيفي و تحليلي است. در گام اول با استفاده از اطلاعات بلوك هاي آماري مركز آمار براي شهر مشهد در سال 1395، اقدام به شناسايي پهنه هاي فقر شهري با استفاده از تحليل هاي فضايي در محيط نرم افزار GIS شده است. سپس پهنه هاي فقر شناسايي شده، اقدام به بررسي تأثير شاخص هاي سازندۀ اقتصاد سبز بر كاهش فقر شهري شده است و با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون شاخص ها مورد تجزيه و تحليل واقع شدند. يافته‌ها: يافته هاي اين تحليل نشان مي دهد كه مؤلفه‌هاي دربرگيرندۀ  اقتصاد سبز شامل دسترسي به منابع، سرمايه انساني، ساختار اقتصادي، مديريت سبز، سرمايه گذاري سبز، مشاغل سبز و حمل و نقل سبز به‌طور معني داري فقر شهري مشهد را تبيين مي كند كه مقدار آن برابر با 87.3 درصد است. به‌عبارتي‌ديگر، مؤلفه‌هاي سازندۀ  اقتصاد سبز 87.3 درصد از تغييرات متغير فقر شهري شهر مشهد را تبيين مي كند كه مقدار قابل‌توجهي است. نتيجه‌گيري: : با توجه به اينكه مؤلفه‌هاي سازندۀ اقتصاد سبز به‌طور معني داري فقر شهري مشهد را تبيين مي كنند بايد برنامه ريزي لازم در اين مورد انجام شود كه در اين پژوهش راهكارهايي را با محوريت اقتصاد سبز در راستاي كاهش فقر در پهنه هاي فقيرنشين شهر مشهد آورده شده است.