طراحي مدل سازمان كارآفرين در نظام بانكي كشور جهت تحقق سياست‌هاي كلي نظام اداري

پژوهش حاضر در راستاي تحقق سياست‌هاي كلي نظام اداري به شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي كارآفريني سازماني در سيستم بانكداري نوين پرداخته است تا ضمن ارائه مدل مناسبي از كارآفريني سازماني در سيستم بانكداري نوين كاربرد اين سياست‌ها را در نظام اداري مسجل نمايد. روش پژوهش كيفي- كمي بوده ازنظر هدف كاربردي – توسعه‌اي است. جامعه آماري در بخش كيفي شامل 23 نفر از خبرگان حوزه كارآفريني و بانكداري است كه با استفاده از مصاحبه و انجام فن دلفي، عوامل اثرگذار بر كارآفريني سازماني در بانكداري نوين را تعيين كردند. اين عوامل بندهاي 10 و 12 و 17 و 26 سياست‌هاي كلي نظام اداري را مدنظر قرار داده است. در بخش كمي، 191 نفر از كارشناسان و خبرگان با استفاده از نرم‌افزار سمپل پاور به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. عوامل مؤثر در 4 گروه اصلي (كارآفريني، سازمان كارآفرين، بانكداري نوين و ارزش‌ها) طبقه‌بندي و مدل پژوهش تدوين گرديد. سپس پرسشنامه با استفاده از عوامل شناسايي‌شده، طراحي و بين جامعه آماري توزيع و با استفاده از نرم‌افزار ليزرل داده‌ها تجزيه‌وتحليل گرديد. نتايج به‌دست‌آمده از آزمون فرضيات با استفاده از آزمون‌هاي پارامتريك همبستگي پيرسون و مدل‌سازي معادلات ساختاري، نشان مي‌دهد كه عوامل چهارگانه، رابطه مثبت و معني‌داري با كارآفريني سازماني دارند.