تبيين رويكرد كلامي - تاريخي علامه مجلسي در نگارش سيره نبوي مبتني بر كتاب حيات القلوب

مجلسي از مشهورترين محدثان عصر صفوي در تمامي آثار خود در پي تدوين و ساختارمند كردن آموزه هاي شيعه اماميه بوده است. رسميت زبان فارسي در ايران عصر او و فراواني گويشوران به زبان فارسي در آن دوران، زمينه نگارش سيره نبوي در حيات القلوب به زبان فارسي ساده، بر مبناي روايات شيعي و با استناد به منابع اهل سنت، در راستاي تبليغ دين و تثبيت باورهاي شيعه براي مجلسي در عصر صفوي با مخاطبان بيشتري به ويژه از ميان عامه مردم را فراهم ساخت.اين پژوهش بر آن است با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي و با توجه به بستر زماني و مكاني، بر اساس موضوع بندي كتاب حيات القلوب، به معرفي گزاره هاي تبيين كننده رويكرد كتاب پرداخته و نشان دهد كه مجلسي با چه رويكردي در نگارش تاريخ به تبيين آموزه هاي كلامي تلاش داشته است؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد سيره نبوي و تاريخ نگاري، در نظر مجلسي ابزاري براي اثبات باورهاي كلامي شيعه اماميه بوده و در روايت و گزارش حوادث سيره نبوي، پيوسته آموزه هاي كلامي را بر گزارش هاي روايي و تاريخي برتري داده و تاريخ و روايات را تابعي از كلام شيعي دانسته است.