ارزيابي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان بعد از درمان ايمپلنت در مقايسه با درمان ريشه

مقدمه: تصميم‌گيري درباره‌ي نگهداري دندان با انجام درمان ريشه يا كشيدن دندان و درمان ايمپلنت يك تصميم باليني است و نيازمند ارزيابي دقيق عواملي است كه درمان نهايي و كيفيت زندگي بيماران را تحت تأثير قرار مي‌دهند. هدف اين پژوهش، ارزيابي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان بعد از درمان ايمپلنت تك دندان در مقايسه با درمان ريشه بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع تحليلي- مقطعي است و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان 80 بيمار مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) در سال 1399-1400 را در دو گروه (اندو و ايمپلنت) كه در يك سال اخير سابقه‌ي درمان ريشه در دندان‌هاي پيشين و يا سابقه‌ي ايمپلنت تك‌دندان قدامي و گذاشتن پروتز آن را داشته‌اند با استفاده از پرسشنامه‌ي (Oral Health Impact Profile- 12) OHIP-12 بررسي مي‌كند. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون Shapiro-Wilk و test Independent sample T- در سطح خطاي 0.05 درصد مورد بررسي قرار گرفت (0.05 p value). يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان بيمار پس از ايمپلنت تك دندان (16.95) و درمان ريشه‌ي دندان (16.83) بود و تمامي متغيرهاي مورد بررسي بيش از حد متوسط به دست آمد. اختلاف معني‌داري بين نوع درمان و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان بيماران مشاهده نشد (0.885 = p value). اختلاف بين جنسيت بيماران و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان در درمان ايمپلنت معني‌دار مشاهده شد (0.036 = p value). نتيجه‌گيري: ميزان كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان بعد از درمان ايمپلنت تك دندان در مقايسه با درمان ريشه در بيماران يكسان و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان از حد متوسط بالاتر بود.