تبيين فضايي خوشه هاي گردشگري با تاكيد بر كسب و كارهاي كوچك روستايي در ناحيه طبس

خوشه‌هاي گردشگري به مجموعه‌ اي از واحدهاي كسب و كار گردشگري اطلاق مي‌ شود كه در يك منطقه جغرافيايي متمركز شده و داراي روابط همكاري تخصصي هستند. بسياري از كشورها با به كارگيري راهبرد خوشه ‌بندي سعي در غلبه بر مسائل و مشكلات موجود كسب و كارهاي گردشگري دارند. هدف از انجام پژوهش، تبيين فضايي خوشه‌هاي گردشگري در روستاهاي داراي پتانسيل گردشگري در شهرستان طبس است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و رويكرد غالب آن پيمايشي است و براي گردآوردي داده‌ ها از روش‌ هاي كتابخانه ‌اي و ميداني استفاده شده است. جامعه آماري شامل ۳۶ روستاي داراي پتانسيل گردشگري شهرستان طبس در استان خراسان جنوبي است براي تعيين حجم نمونه در اين پژوهش از فرمول اصلاح شده كوكران استفاده شده است. بر اين اساس از ۳۶۷۵ خانوار روستايي در شهرستان طبس ۳۴۸ خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده‌ اند. جهت خوشه‌ بندي روستاها نظرات ۳۰ نفر از متخصصان (كاركنان ميراث فرهنگي، بخشداري و فرمانداري و...) مورد بررسي قرار گرفت. همچنين براي رتبه‌ بندي روستاهاي مورد مطالعه از مدل آراس و براي نمايش نتايج و خوشه‌ بندي روستاها از نرم افزار GIS استفاده گرديد. نتايج تحقيق حاكي از رابطه مثبت و معنادار بين ورود گردشگران و ابعاد اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي است. نتايج حاصل از آزمون t با سطح اطمينان ۹۵ درصد، سطح اكثر شاخص‌ها در ميان روستاييان از سطح متوسط بالاتر است. همچنين با نتايج حاصل از تكنيك آراس و گاتمن نشان مي‌دهد كه روستاهاي هودر، جوخواه، ازميغان، كريت، دستگران، ناي بند، اسفنديار، زنوغان، رباط خان، حلوان، دهنو و عرب آباد داراي پتانسيل قوي براي جذب گردشگري و ايجاد خوشه‌ هاي گردشگري هستند و روستاهاي خروعليا، مرغوب، پيكوه، ملوند،حسن آباد، كردآباد، نصرت آباد، پيرحاجات، چيروك، سرند، ماودر داراي پتانسيل كمتري براي جذب گردشگر هستند.