تحليل فضايي مطلوبيت فضاي شهري: مطالعه موردي مناطق كلانشهر اهواز

فضاي شهري متعلق به عموم شهروندان هر شهر و ساير افراد حاضر در شهر مي‌باشد. از اين رو برنامه‌ريزان شهري مي‌بايست در راستاي مطلوبيت بخشيدن به فضاي شهري، و با مديريت صحيح و كارآمد، موجبات آسايش و امنيت شهروندان را به‌وجود آورند. هدف اين پژوهش بررسي ميزان مطلوبيت فضاي شهري شهر اهواز بوده است. روش تحقيق كمي از نوع توصيفي تحليلي و جامعه آماري كليه شهروندان بالايي 15 سال شهر اهواز در سال 1399 بوده است. بر اساس فرمول كوكران از كل مناطق شهري اهواز تعداد 375 نمونه به‌صورت خوشه‌اي برآورد گرديد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون T تك نمونه‌اي، آزمون T مستقل و تحليل واريانس يك راهه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته‌اند. نتايج نشان داده است كه ميزان مطلوبيت فضاي شهري شهر اهواز، از حد استاندارد و مطلوب كمتر است و در ميان مناطق هشتگانه شهر اهواز، منطقه 2 در وضعيت مناسبتري قرار دارد.