بررسي تعارضات اجتماعي ناشي از سوء آمايش جمعيت در كلانشهرهاي ايران

جمعيت و ابعاد گوناگون آن همواره ذهن سياست‌گذاران و صاحبنظران را به خود معطوف داشته است. رشد طبيعي جمعيت حاصل ميزان مواليد و مرگ ومير است. مهاجرت و جابجايي تأثير بسزايي در افزايش يا كاهش تحولات آمايشي جمعيت خواهد داشت. حاشيه نشيني و ايجاد سكونتگاه‌هاي غيررسمي، افزايش نرخ زمين و مسكن، تخريب محيط زيست، مصرف بي‌رويه آبهاي زيرزميني، كاهش سرانه فضاي سبز، ترافيك و آلودگي هوا، توليد پسماند شهري و دفع نامناسب آن، فرسايش خاك، آلودگي‌هاي صنعتي همه از جمله معضلات، چالش‌ها و تعارضات به‌وجود آمده ناشي از افزايش و تمركز جمعيت دركلانشهرهاي كشور مي‌باشند. بر مبناي روش، اين تحقيق از نوع آماري كتابخانه‌اي(توصيفي – تحليلي) مي‌باشد. مطابق با چارچوب نظري تحقيق، تمامي مؤلفه‌ها در دو سطح جهاني و كشوري با محوريت ايران بررسي و اطلاعات مورد نياز گردآوري و نقاط قوت و ضعف پژوهش شناسايي شد. جهت غربالگري واولويت‌بندي از مدل رتبه و اندازه و الگوريتم منحني لورنز استفاده گرديد. ابتدا اطلاعات جمع‌آوري شده از طريق نرم‌افزار اكسل تحليل و سپس توسط منحني لورنز تبديل به نمودار عددي گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه همزمان با رشد و تمركز جمعيت دركلانشهرها، توسعه و پيشرفت به موازات آن شكل نگرفته و در بين طبقات و سطوح مختلف جامعه اختلافات و تعارضاتي ايجادگرديده كه ناشي از ازدحام و تحركات جمعيت و عقب ماندگي توسعه در شهرها و كلانشهر‌ها مي‌باشد.