طراحي مدل چند صدايي سازماني در آموزش عالي ايران

اين پژوهش، سعي در طراحي مدل چندصدايي سازماني در آموزش عالي ايران دارد تا با ارائه مدلي جامع از متغيرهاي مؤثر بر پديده تنوع صداها و پيامدهاي آن، زمينه ارتقاي اهداف متعالي نظام آموزش عالي را فراهم كند. روش پژوهش، كيفي بوده و پديده مدنظر با استفاده از رهيافت نظريه داده‌بنياد مدل‌سازي شده است. بدين‌ منظور ضمن مصاحبه با 20 نفر از خبرگان در زمينه چندصدايي و متخصص در حوزه‌هاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي كه عضو هيئت‌علمي دانشگاه و داراي سِمت اجرايي در نظام آموزش عالي بوده‌اند؛ مجموعه‌اي از مفاهيم طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي استخراج، دسته‌بندي و در قالب مدل پارادايمي كوربين و استراوس ارائه شدند. تنوع صداها به ‌‌منزله پديده محوري و مقوله‌هاي تنوع ساختار سازماني، تنوع مأموريت‌ها، تنوع ويژگي‌هاي شخصيتي و سبك رهبري به منزله شرايط علّي در نظر گرفته شدند. تقويت مهارت گفتمان‌سازي، ميانجيگري، ترجمه گفتمان، قدرت مثبت، تقويت ساختارهاي مكمل مشاركتي و مهندسي مجدد رويه‌ها به عنوان راهبرد‌ها شناخته شدند. همچنين فرهنگ ملّي، فرهنگ سازماني، فضاي رقابتي درون و بيرون نظام، شرايط اقتصادي و رويكرد فراملّي به منزله عوامل زمينه‌اي محسوب مي‌شوند. محدوديت‌هاي برنامه‌ريزي، موانع مديريتي، تقنيني و سياسي، منابع انساني و مالي و عوامل ساختاري به‌ منزله مداخله‌گر معرفي شدند. پيامدها نيز به چهار دسته فردي، سازماني، ملّي و فراملي تقسيم شدند. در اين پژوهش، بر مبناي نظر خبرگان مؤلفه‌هاي مؤثر و راهبردهاي مديريت تنوع صداها در نظام آموزش عالي تحليل و واكاوي و در قالب مدل جامع ارائه شده‌اند. در نهايت بر مبناي يافته‌هاي پژوهش، پيشنهادهايي نيز براي مديران، نهادها و پژوهش‌هاي آتي مطرح شد.