شناسايي عوامل وضعيتي مؤثر بر تحمل ابهام رهبران با رويكرد تحليل مضمون

تحمل ابهام يكي از شايستگي‌هاي مهم رهبران است كه در اثربخشي تصميمات آن‌ها در شرايط ابهام نقش چشمگيري دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل وضعيتي مؤثر بر شايستگي تحمل ابهام رهبران، طراحي الگوي جامعي از اين عوامل و نيز ارائه راهكارهايي به‌منظور ارتقاي اين شايستگي بر مبناي عوامل يادشده صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش كه با رويكرد كيفي و روش تحليل مضمون انجام شد، عبارت‌اند از خبرگان دانشگاهي و خبرگان اجرايي وزارت نفت كه تجربه مديريت و تصميم‌گيري در شرايط ابهام را دارند. نمونه‌گيري اين پژوهش، هدفمند و به روش گلوله برفي انجام شد. داده‌ها نيز از طريق مصاحبه با 19 نفر از خبرگان گردآوري و با روش كدگذاري سه مرحله‌اي و تحليل شبكه مضامين مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. پايايي پژوهش با محاسبه ضريب توافق كاپا تأييد شد و يافته‌ها نيز به تأييد سه نفر از خبرگان دانشگاهي رسيد. پس از تجزيه و تحليل داده‌ها، عوامل وضعيتي مؤثر بر تحمل ابهام رهبران در دو مضمون فراگير عوامل درون‌سازماني (ويژگي‌هاي شغل و ويژگي‌هاي سازمان) و عوامل برون‌سازماني (ويژگي‌هاي صنعت، عوامل فرهنگي و عوامل اجتماعي) دسته‌بندي شدند. يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش نشان داد عوامل درون‌سازماني به همراه عوامل برون‌سازماني بر ميزان تحمل ابهام رهبران مؤثر هستند.