سايه‌روشن جدال زن سنتي و مدرن در ايران و سوريه (مورد پژوهانه: رمان «الدوامة» و «چراغ‌ها را من خاموش مي‌كنم»)

يكي از مهم‌ترين ابزارهاي درك جايگاه زنان در جامعه، آثار ادبي هستند. در دهۀ اخير، به دليل تحوّل در ساختار اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي جوامع و بالا رفتن سطح آگاهي زنان، نويسندگان زن با ديدگاه انتقادي به بيان جايگاه و نقش اجتماعي زنان پرداختند و خواستار تغيير بنيادين در نگرش مردم و بازنگري در تفاسير مردسالارنه از متون ادبي شده‌اند. زويا پيرزاد و قمر كيلاني از نويسندگاني هستند كه با شناختي كه از وضعيت زنان جامعه عصر خود دارند به نوشتن داستان‌هايي با محوريت زنان اقدام كرده‌اند. مقاله پيش رو با روش توصيفي تحليلي و با تكيه بر مكتب آمريكايي ادبيات تطبيقي به تحليل و مقايسۀ شخصيت زنان سنتي و مدرن در رمان‌هاي «الدوامة» اثر قمر كيلاني نويسندۀ معاصر سوري و «چراغ‌ها را من خاموش مي‌كنم» اثر زويا پيرزاد مي‌پردازد. آثار اين دو نويسنده معاصر، تجليگر رئاليسم و واقعگرايي آنان مي‌باشد كه بيانگر بسياري از حوادث اجتماعي در دو جامعۀ سوري و ايراني است. اين دو نويسنده، شخصيت زنان سنتي را با ويژگي‌هايي چون خانه‌داري، انجام نقش‌هاي جنسيتي، انفعال در برابر نظام مردسالار و تابعيت از سنن مرسوم، ترسيم مي‌كنند و در مقابل چهرۀ زنان مدرن آثارشان با اموري چون اشتغال، اثبات هويت زنانه و مبارزه با مردسالاري و زير پا نهادن سنن و عرف مرسوم توصيف شده است.