ميزان تطابق بين يافته‌هاي هيستوپاتولوژي كورتاژ اندومتر و هيستركتومي

مقدمه: ديلاتاسيون و كورتاژ (Dilatation and curettage) D C، روش انتخابي براي بدست آوردن نمونه‌ي آندومتر است. اما دقت تشخيص روش ديلاتاسيون و كورتاژ در مقايسه با ساير روش‌هاي تشخيصي، هنوز يك چالش علمي مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي تطابق بين تشخيص هيستوپاتولوژيك آندومتر بر اساس نمونه‌هاي گرفته شده از طريق ديلاتاسيون و كورتاژ در مقايسه با روش هيستركتومي بود.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي گذشته‌نگر، نتايج هيستوپاتولوژيك نمونه‌هاي ديلاتاسيون و كورتاژ از 136 زن كه به دليل خون‌ريزي غيرطبيعي رحم (Abnormal uterine bleeding) AUB بين سال‌هاي 1394 تا 1397 تحت عمل هيستركتومي قرار گرفتند، بررسي شد.يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار سن بيماران 11/3 ± 52/6 سال با دامنه‌ي سني 80-33 سال بود. نتايج ديلاتاسيون و كورتاژ در مقايسه با روش استاندارد هيستركتومي، از اختصاصيت و ارزش اخباري منفي قابل توجه براي پاتولوژي پيش‌بدخيمي و همچنين اختصاصيت و ارزش اخباري مثبت 100 درصد براي پاتولوژي‌هاي بدخيم برخوردار بود. از طرف ديگر، D C، حساسيت و ارزش اخباري مثبت قابل توجه براي تشخيص پاتولوژي‌هاي طبيعي و خوش‌خيم را نشان داد. در پاتولوژي‌هاي پيش‌بدخيمي كه با ديلاتاسيون و كورتاژ تشخيص داده شد، خطر بدخيمي تشخيص داده نشده در موارد هيپرپلازي آتيپيك، 16/7 درصد بود.نتيجه‌گيري: در نمونه‌هاي بررسي شده از بيماراني كه تحت ديلاتاسيون و كورتاژ قرار گرفته و بافت نرمال يا پاتولوژي‌هاي خوش‌خيم گزارش كرده بودند، هيچ پاتولوژي بدخيمي بر اساس نمونه‌هاي بررسي شده متعاقب هيستركتومي از آنان، مشاهده نشد. ميزان هر دو پارامتر اختصاصيت و ارزش اخباري مثبت D C در تشخيص پاتولوژي‌هاي بدخيم آندومتر، 100 درصد بود.