كيفيت زندگي زناشويي و ويژگي‌هاي دموگرافيك مرتبط با آن در سالمندان شهر اصفهان

مقدمه: با توجه به تأكيد سازمان بهداشت جهاني به اهميت كيفيت زندگي زناشويي در تمام طول زندگي فرد، هدف از مطالعه‌ي حاضر، بررسي كيفيت زندگي زناشويي و ويژگي‌هاي دموگرافيك پيش‌بيني‌كننده‌ي آن در سالمندان بود.روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعي است كه با مشاركت 200 نفر از سالمندان بالاي 60 سال مراجعه‌كننده به مراكز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات اين مطالعه توسط پرسش‌نامه‌ي كيفيت زندگي زناشويي (2000 Fletcher) جمع‌آوري و ارتباط كيفيت زندگي زناشويي و ابعاد آن با عوامل دموگرافيك به روش رگرسيون لجستيك بررسي گرديد.يافته‌ها: در 46 درصد سالمندان، كيفيت زندگي زناشويي مطلوب بود. بالاترين مطلوبيت در بعد تعهد (63 درصد) و كم‌ترين مطلوبيت در بعد شور هيجان جنسي (31 درصد) بود. نسبت شانس تعديل شده‌ي كيفيت زندگي زناشويي مطلوب در افراد با درآمد بالاتر نسبت به افراد با درآمد پايين‌تر برابر با 2/14 بود كه اين ارتباط در ابعاد رضايت، تعهد، صميميت و هيجان جنسي وجود داشت. نسبت شانس تعديل شده‌ي شور و هيجان جنسي مطلوب در افراد زير 70 سال نسبت به افراد بالاي 70 سال برابر 3/90 بود. جنس، تحصيلات و شغل، پيش‌بيني‌‌كننده‌ي كيفيت زندگي زناشويي نبودند.نتيجه‌گيري: كيفيت زندگي زناشويي در بيش از نيمي از سالمندان شهر اصفهان نامطلوب بود و با افزايش سن و درآمد كمتر، نامطلوب‌تر مي‌شود.