سنگ‌نگاري، زمين‌شيمي و الگوي تكتونوماگمايي توده‌هاي آذرين درون شيستهاي گرگان در جنوب بهشهر، خاور مازندران

توده‌هاي آذرين ‌بررسي‌شده در جنوب بهشهر، در خاور استان مازندران رخنمون دارند و بخشي از پهنه ي زمين‌ساختي البرز مياني-خاوري به‌شمار مي‌روند. برپايه ي بررسي‌هاي سنگ‌نگاري و داده‌هاي زمين‌شيميايي، اين سنگ‌هاي آذرين گابرو، مونزوگابرو و سينوگابرو و معادل درونيِ بازالت و بازالت‌هاي ساب‌آلكالن هستند. نمونه‌هاي بررسي‌شده دچار درجات پايين دگرگوني شده‌اند. سنگ‌نگاري متاگابروهاي نشان مي‌دهد سنگ از كاني‌هاي اصليِ پيروكسن، پلاژيوكلاز، آمفيبول و آلكالي‌فلدسپار، كاني‌هاي فرعيِ هورنبلند، آپاتيت، تيتانيت، گارنت، زنوتايم و ترموليت-اكتينوليت و كاني‌هاي ثانويه ي كلسيت و سرسيت ساخته شده است. بافت غالب اين سنگ‌ها نماتوبلاستيك، گرانوبلاستيك تا پورفيروبلاستيك و پويي‌كيليتيك است. غني‌شدگي LREE در برابر HREE و نيز غني‌شدگي LILE در برابر HFSE نشان‌دهنده ي آلايش ماگماي اوليه اين سنگ‌ها با پوسته ي قاره‌اي و درجات كم ذوب‌بخشي در خاستگاه هستند. سنگ مادر دگرگونيِ نمونه‌ها در محدوده ي تركيبيِ كالك‌آلكالن و آلكالن جاي دارد. از اين‌رو، دو سناريوي مختلف از ديدگاه جايگاه زمين‌ساختي در موقعيت‌هاي ماگماتيسم درون‌صفحه‌اي قاره‌اي و ماگماتيسم كمان حاشيه ي قاره‌اي مرتبط با پهنه‌هاي فرورانشي را براي تاريخچه ي زمين‌شناسي توده‌هاي آذرين دروني دگرگون‌شده در منطقه ي بهشهر و خاور مازندران پيشنهاد مي‌شود. داده‌هاي گردآوري‌شده در اين پژوهش نشان مي‌دهند ماگماي اوليه از گوه ي فرورانشي برخاسته است كه سيال‌هاي ژرف پوسته‌اي به‌شدت آن را متحول كرده‌اند.