اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بر باورهاي خودكارآمدي دانش‌آموزان دختر دچار افت تحصيلي

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بر باورهاي ‌خودكارآمدي دانش‌آموزان دختر دچار افت تحصيلي انجام گرفت. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاريردي و از نظر روش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري پژوهش را تمامي دانش‌آموزان دختر پايه‌ي دهم دوره‌ي متوسطه‌ي دوّم شهر اردبيل در سال‌تحصيلي 95 1394 تشكيل مي‌دادند كه از ميان آن‌ها با روش نمونه‏گيري در دسترس، 30 دانش‏آموز با افت تحصيلي انتخاب شده و به‏طور تصادفي در ﮔﺮوه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. به شركت‌كنندگان گروه آزمايش، 8 جلسه برنامه‏ي كاهش استرس مبتني بر ذهن‏آگاهي آموزش داده شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌‌ي خودكارآمدي شرر (1982) استفاده شد. داده‌ها از طريق آزمون آماري كوواريانس تك‌متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‏ها نشان داد كه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي در افزايش باورهاي خودكارآمدي دانش‌آموزان دچار افت تحصيلي اثربخش بوده است و دانش‌آموزان دچار افت تحصيلي گروه آزمايش نسبت به دانش‌آموزان دچار افت تحصيلي گروه كنترل در پس‌آزمون، به‌طور معناداري، باورهاي خودكارآمدي بيشتري داشتند. بنابراين، با توجه به اين يافته مي‌توان نتيجه گرفت كه اين روش مي‏تواند قابل كاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس در رابطه با دانش‌آموزان دچار افت تحصيلي باشد.