تدوين شاخص‌هاي ارزيابي وضعيت‌بدني پويا در دختران جوان داراي كايفوز طبيعي و كايفوز افزايش‌يافته

هدف تحقيق حاضر تدوين شاخص‌هاي ارزيابي وضعيت‌بدني پويا دختران جوان داراي كايفوز طبيعي وافزايش‌يافته بود. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و روش گردآوري داده‌ها نوع پژوهش‌هاي نيمه تجربي بود. (جامعه آماري دختران 18 تا 24 سال استان خوزستان تشكيل دادند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس200نفرانتخاب و براساس نرم زاويه كايفوز با خط‌كش منعطف به دو گروه با كايفوز توراسيك طبيعي(100 نفر)و غيرطبيعي(100 نفر)تقسيم شدند). براي ارزيابي وضعيت‌بدني پويا از آزمون‌هاي صاف‌كردن ستون فقرات، موقعيت نسبت به ديوار، دسترسي به جلو، چرخش خلفي لگن، آويزان‌كردن سر، دامنه حركتي شانه، دامنه حركتي شانه چرخش داخلي و چرخش خارجي استفاده شد. براي مقايسه ميانگين گروه‎ها با توجه به نرمال نبودن توزيع داده‌ها از آزمون يومن‌ويتني استفاده شد. محاسبات آماري بوسيله نرم افزار آماري SPSS21 انجام شد. سطح معني‌داري در تمامي آزمون‌هاي آماري برابر 0/05 در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد بين نمرات جزئي و كلي آزمون ارزيابي وضعيت‌بدني پويا هر دو گروه تفاوت معناداري وجود داشت و گروه كايفوز طبيعي نسبت به گروه كايفوز افزايش‌يافته وضعيت‌بدني پويا بهتري داشتند. بنابراين آزمون‌هاي ارزيابي وضعيت‌بدني پويا ابزار مناسبي جهت ارزيابي و شناسايي محدوديت‌ها و اختلالات حركتي افراد مبتلا به ناهنجاري كايفوز افزايش‌يافته به شمار مي‌روند.