اثر خوردگي آرماتورها بر رفتار چرخه اي پايه پل هاي بتن آرمه

پل‌ها يكي از اركان مهم در سيستم حمل و نقل بوده كه مي‌توانند تحث اثر محيط‌هاي مهاجم دچار زوال در عملكرد شوند. خوردگي آرماتورهاي فولادي از جمله عوامل اصلي زوال عملكرد در پل‌هاي بتن آرمه است. تغييرات آب و هوايي خوردگي آرماتورها را تشديد كرده و قابل انتظار است كه خرابي‌هاي بيشتري در يك بازه زماني كوتاه ايجاد كنند. پل‌ها با اثر خوردگي آرماتورها كه در مناطق لرزه‌خيزي بالا واقع شده اند، احتمالاً آسيب‌پذيري بالاتري را در طول زمان بهره‌برداري خود خواهند داشت. از اينرو بايستي عملكرد لرزه‌اي آنها به دقت مورد ارزيابي قرار گيرد. در اين مطالعه، يك تحليل المان محدود غيرخطي سه‌بعدي كارآمد بر اساس روش ديناميكي صريح براي بررسي رفتار پايه‌هاي پل سالم (بدون خوردگي) و داراي خوردگي بكار گرفته شده است. در تحليل هاي انجام شده، تأثير سطوح 10%، 20% و 30% خوردگي بر رفتار چرخه‌اي پايه‌هاي پل مورد بررسي قرار گرفته است. پارامترهاي در نظر گرفته شده در اين مدل‌هاي عددي شامل كاهش تنش پيوستگي و خصوصيات مكانيكي اصلاح شده براي بتن و فولاد (كشش و فشار) تحت اثر بارگذاري چرخه‌اي مي‌باشد. مدل عددي استفاده شده از طريق مقايسه با نتايج آزمايشگاهي راستي آزمايي شده است. نتايج نشان داد كه رويكرد مورد استفاده تخمين مناسبي از عملكرد پايه‌ پل‌ها تحت اثر بارهاي چرخه‌اي ارائه مي‌كند. همچنين كمك مي‌كند تا بتوان با بررسي پل‌هاي موجود مواردي كه اولويت بيشتري براي مقاوم سازي دارند را شناسايي كرد.