طراحي بهينه مقاطع فولادي كششي از طريق بهبود روابط آيين‌نامه در خصوص اصلاح ضريب تأخير برشي

پديده تأخير برشي هنگامي رخ مي‌دهد كه تمام اجزاي مقطع كششي در انتقال نيروي كششي سهيم نباشند، در نتيجه در نزديكي اتصال عضو به ورق گاست تمركز تنش رخ‌داده است و اين پديده موجب شكست مقطع مي‌شود. اين پديده مدت‌هاست كه در آيين‌نامه‌ها موردتوجه قرار دارد، ليكن ضوابط آيين‌نامه‌اي مورداستفاده تا حد زيادي محافظه‌كارانه بوده و به نظر مي‌رسد كه اصلاحاتي در مورد آنها بايد صورت پذيرد. در اين تحقيق تعدادي مقاطع قوطي با اتصال اصطلاحاً چاقويي بدون جوش برگشتي و اتصال از طريق دو بال و مقطع تسمه كششي به روش اجزاي محدود با استفاده از نرم‌افزار ABAQUS بررسي و مدل‌سازي شده و ظرفيت عضو با استفاده از سطح مقطع خالص آنها به‌دست‌آمده است، ديده مي‌شود كه در اين خصوص، رابطه آيين‌نامه تا حدودي محافظه‌كارانه است و براي اين منظور، روابط بهبود يافتهاي ارائه شده است. پارامترهاي مورداستفاده شامل طول اتصال، برون محوري نيروي محوري و اندازه جوش هستند. نتايج نشان مي‌دهند طول اتصال، ضخامت گاست و همچنين برون محوري تأثير محسوسي بر ضريب تأخير برشي داشته و در ادامه نتايج به‌دست‌آمده با پيش‌بيني‌هاي آيين‌نامه مقايسه شده و روابط جايگزيني ارائه گرديد.