كارايي دُزهاي علف‌كش در كنترل علف‌هاي‌هرز گندم تحت تأثير دما و رطوبت محيطي مزرعه

به‌منظور بررسي كارايي غلظت‌هاي علف‌كش‌هاي مزوسولفورون + يودوسولفورون + ديفلوفنيكان در كنترل علف‌هاي‌هرز گندم تحت تأثير دما و رطوبت خاك مزرعه، آزمايش مزرعه‌اي به‌صورت كرت‌هاي دوبار خردشده بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي و در سه تكرار، در دو استان فارس و البرز طي سال هاي 1395 تا 1397 انجام شد. فاكتورها شامل سمپاشي در زمان‌هاي مختلف بعد از آبياري (شرايط مختلف رطوبتي خاك) به‌عنوان كرت اصلي در سه سطح  شامل سمپاشي در دو و هفت روز بعد از آبياري و سمپاشي يك روز قبل از آبياري بعدي، غلظت‌هاي مختلف علف‌كش به‌عنوان كرت فرعي در شش سطح شامل صفر ، 25، 50، 75، 100 و 125 درصد غلظت توصيه شده و زمان سمپاشي در روز به‌عنوان كرت فرعي فرعي در دو سطح ساعت هفت تا هشت صبح و ساعت 12-11 صبح بود. نتايج نشان داد كه در شرايطي كه بعد از سمپاشي رطوبت مهيا شد، غلظت‌هاي كاهش‌يافته اين علف‌كش، كارايي بيشتري در كاهش وزن تر علف‌هاي‌هرز پهن‌برگ نسبت به ساير شرايط دارند. در غلظت‌هاي 33 و 66 و 99 گرم ماده موثره در هكتار (25، 50 و  75 درصد غلظت توصيه شده) به‌ويژه در شرايط رطوبتي دو روز بعد از آبياري و يك روز قبل از آبياري، وزن تر علف‌هاي‌هرز باريك‌برگ نسبت به تيمار شاهد (غلظت صفر)، اختلاف بيشتري نسبت به شرايط رطوبتي هفت روز بعد از آبياري داشت. غلظت‌هاي كاهش‌يافته در شرايط رطوبتي نرمال (ظرفيت مزرعه)، كارايي بيشتري در كنترل علف‌هاي‌هرز بررسي شده داشتند و هرچه تنش رطوبتي بيشتر شد، كارايي غلظت‌هاي كاهش‌يافته كاهش يافت.