ارزيابي پايداري عملكرد دانه ژنوتيپ‌هاي باقلا با مدل‌ اثرهاي‌ مختلط خطي (LMM)

براي ارزيابي پايداري عملكرد دانه 19 ژنوتيپ باقلا، آزمايشي در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در دو سال زراعي (96-1394) و در چهار ناحيه (گرگان، دزفول، بروجرد و ايرانشهر) انجام‌ شد. اثر محيط،‌ ژنوتيپ و برهمكنش ژنوتيپ و محيط بر تمام صفات اندازه‌گيري شده معني‌دار بود. نمودار عملكرد اسمي، ژنوتيپ‌هاي 13، 12، دو، نه، شش و چهار را ژنوتيپ‌هاي پايدارتر از نظر عملكرد دانه شناسايي كرد. بر پايه تجزيه باي‌پلات، ژنوتيپ‌هاي 12، 16، 14، نه، شش و 11، علاوه بر داشتن بيشترين عملكرد دانه، از پايداري عملكرد بيشتري هم برخوردار بودند. بر پايه مقادير متفاوت‌ براي عملكرد دانه و شاخص پايداري ميانگين وزني نمرات مطلق بهترين پيش‌بيني‌هاي نااُريب خطي (WAASB)، ژنوتيپ‌هاي 11، نه، 18، 10، 13، 12، 16، 14 و شش، پرمحصول و پايدار بودند و ژنوتيپ‌هاي برتر از نظر شاخص گزينش چند صفتي (MTSI)، ژنوتيپ‌هاي دو،‌ 18 و شش بودند. شاخص ميانگين هارمونيك و عملكرد نسبي ارزش ژنوتيپي (HMRPGV)، ژنوتيپ‌هاي 14، شش و نه را به‌عنوان ژنوتيپ‌هايي معرفي كرد كه علاوه بر عملكرد دانه، از پايداري و سازگاري بالايي نيز برخوردار بودند. در مجموع و بر اساس تمام تجزيه‌ها و شاخص‌ها، ژنوتيپ شش به‌‌عنوان پايدارترين ژنوتيپ  شناسايي شد و مي‌تواند نامزد معرفي رقم جديد باشد.