بررسي تطبيقي تدليس در نكاح از منظر حقوق ايران و افغانستان

فاقد عنوان لاتين

ازدواج عقدي است كه صبغه و شائبه معنوي دارد و نمي‌توان آن را معامله‌اي دانست كه هر يك از طرفين سعي در حفظ منافع خود و كسب سود بيشتر دارند. بنابراين، طرفين حق ندارند به يكديگر دروغ بگويند يا خود را برخلاف آنچه كه هستند وانمود كنند، اما گاهي رفتار يا گفتار فريب‌كارانه يكي از طرفين عقد هنگام عقد يا قبل از آن، گاه طرف ديگر عقد را آن‌چنان مغرور مي‌كند كه وي درباره اوصاف همسر آينده‌ي خود دچار اشتباه مي‌شود. بنابراين، پس از عقد و روشن­ شدن حقيقت، ديگر حاضر به ادامه زندگي مشترك نيست و خواهان انحلال آن مي‌شود. در پژوهش حاضر اركان تدليس، عناصر، اقسام تدليس و شرايط تأثير ‌آن بررسي مي­شود. نتيجه اين پژوهش اين است كه حقوق ايران بر مبناي فقه اماميه علاوه­بر ضمانت اجراي مدني، ضمانت اجراي كيفري نيز براي تدليس در نظر گرفته است، اما حقوق افغانستان كه متكي بر فقه‌ حنفي است ضمانت اجرايي پيش­ بيني نكرده است.

فاقد چكيده لاتين