معرّفي و نقد و تحليل شخصيّت‌هاي نَفْثَةُ المَصْدور با اتكاء بر منابع تاريخي معتبر

گاه واژگان عادي، ترجمان غم‌هاي بزرگ نيستند و بعضي از انسان‌ها، جملات و عبارات معمول و متداول را براي بيان درد و اندوه جگرخراش خود كافي نمي‌بينند ...! شايد به همين اعتبار است كه «زيدري نسوي»، منشي سلطان جلال‌الدّين خوارزم‌شاه، نيز عبارات مُصطَلحِ متداول در زبان عامّه را براي بيان دردهاي جانسوز خود، وافي و كافي نيافته و ترجيح داده است با اين نثر هولناك و سهمگين كه در برخي مواضع، لرزه بر تن و جان خواننده مي‌اندازد، به شرح احوال خود بپردازد! نثري كه برآيند آن، كتاب نسبتاً كم‌حجمي به نام نفثة المصدور است كه نزد اهل فرهنگ و ادب، به‌ويژه استادان و دانشجويان زبان و ادب فارسي، بسيار مشهور و شناخته شده و البتّه به همان اندازه دشوارخوان است. نگارنده باور دارد كه صرف نظر از پيچيدگي‌هاي لفظي و ابهام و غموض در جملات و تركيبات اين كتاب كه فراگيري و خوانش آن را با دشواري روبه‌رو كرده است، دلايل مهمّ ديگري نيز وجود دارد كه مانع از راهيابي اين اثر ارزشمند به مجامع علمي و ادبي غير دانشگاهي شده است. يكي از مهم‌ترين اين دلايل، ايهام و ابهام در معرّفي شخصيّت‌هاي نفثة المصدور از سوي نويسنده است. در اين نوشتار، بر آنيم تا با بهره‌گيري از منابع معتبر تاريخي، به شناسايي شخصيّت‌هاي اثرگذار در اين اثر ادبي -تاريخي كمك كنيم.