ويژگي‌هاي تكنورئاليسمي در رمانِ اين وبلاگ واگذر مي‌شود

مقالۀ حاضر به بررسي ژانر تكنورئاليسم (رئاليسم مبتني بر تكنولوژي) و كاربرد آن در ادبيّات كودك مي‌پردازد. نويسنده ضمن معرّفي ويژگي هاي اين نوع ادبي و تمركز بر موضوعاتي نظير «خود واقعي»، «خود مجازي»، «هويّت سيّال» درپي پاسخ به اين پرسش است كه ويژگي‌ هاي رمان هاي تكنورئاليسمي چيست و چه تأثيري مي‌ تواند در بالندگي و رشد فردي و اجتماعي نوجوانان ايفا كند؟ بدين منظور، رمان اين وبلاگ واگذر مي ‌شود (1391)، اثر فرهاد حسن‌زاده، نويسندۀ برجستۀ ادبيّات كودك و نوجوان معاصر، بررسي مي ‌شود تا با تمركز بر ويژگي ‌هاي زبان‌شناختي و روايي آن، به چگونگي تقليد اين آثار از رسانه ‌هاي اجتماعي برخط نظير وبلاگ ‌ها بپردازد. در اين پژوهش كه به روش تحليلي ـ توصيفي و مبتني بر مطالعات كتابخانه ‌اي است، چنين استدلال مي ‌شود كه اين نوع آثار با نوآوري ‌هايي نظير «روايت ازهم گسيخته»، «چندكانونگي»، «اختلاط ژانري» و «نوآوري ‌هاي زباني» مي ‌كوشند تا بازتعريف جديدي از مقولۀ هويّت و فرهنگ، به‌ويژه پس از تسلّط تكنولوژي بر زندگي روزمرّه در دهه ‌هاي اخير به دست دهند. به نظر مي‌رسد اين آثار با ايجاد تغيير در گفتمان ايدئولوژيك مرسوم در تلاش‌اند فضاي مجازي را بيش از پيش مكمّل زندگي نوجوانان ترسيم كنند تا تهديدي بزرگ عليه آن و افزون بر آن، افق جديدي در فراسوي بازتعريف هويّت فردي و هم‌گرايي فرهنگي، كه تحت اصل فرديّت گفتمان انسان‌گراي ليبرال به حاشيه رانده شده بود، بگشايند.