شناسايي عناصر تشكيل‌دهندۀ الگوي يكپارچه‌سازي دستوركارهاي شوراي فرهنگ عمومي كشور

پژوهش پيش‌رو با هدف شناسايي عناصر تشكيل‌دهندۀ الگوي يكپارچه‌سازي دستوركارهاي شوراي فرهنگ عمومي كشور انجام شده است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر داده ها كيفي مبتني بر روش داده‌بنياد و از نظر ماهيتِ اجرا توصيفي است. جامعۀ آماري متشكل از افراد خبره و مطلعان كليدي در قلمرو موضوعي پژوهش (شوراي فرهنگ عمومي) بودند كه بر اساس رويكرد آگاهانه و به روش هدفمند و گلوله برفي تعداد 12 نفر براي مصاحبه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از روش كتابخانه اي (سندكاوي) و روش ميداني (مصاحبه و فن دلفي) استفاده شد. به‌منظور تعيين اعتبار يافته ها از مصاحبه با افراد كانوني و تكنيك هاي اشباع نظري و رويه هاي ويژۀ كدگذاري و براي تعيين روايي از تكنيك هاي جمع آوري داده ها از منابع متعدد، تحليل موارد منفي و انعطاف روش استفاده شد. براي تحليل داده ها نيز از تكنيك كدگذاري نظري استفاده شد. نتايج نشان داد الگوي يكپارچه‌سازي دستوركارهاي شوراي فرهنگ عمومي كشور داراي 6 بُعد، 32 مؤلفه و 136 شاخص است كه اجزاي الگوي پارادايمي نهايي عبارت‌اند از: شرايط علّي (اسناد بالادستي، شرايط و اقتضائات زماني و مكاني، تصميمات و رفتارهاي مديريتي و سازماني و تحولات فنّاورانه)؛ شرايط مداخله گر (عوامل سياسي، اقتصادي، فرهنگي ـ اجتماعي، مذهبي و ذهني ـ ادراكي)؛ بستر و زمينۀ حاكم (سياست هاي كلان فرهنگي، مديريت كلان فرهنگي، رسانه هاي جمعي و گردهمايي ها، مراكز فرهنگي، گروه هاي نخبگان و تاريخ و حوادث گذشته)؛ مقولۀ محوري (دستوركارهاي شوراي فرهنگ عمومي)؛ راهبردها (برنامه‌ريزي كلان فرهنگي، تعاملات بين‌فردي و بين‌نهادي و ظرفيت‌شناسي و الگوسازي فرهنگي) و پيامدها (بهره‌وري و كارآمدي تصميمات شورا و بهبود فرهنگ عمومي و كاهش مشكلات و معضلات اجتماعي).