پيش‌بيني تقاضاي گردشگري فرهنگي شهر تهران

يكي از مهم‌ترين رويدادها در صنعت گردشگري هر كشور ميزان تقاضا براي يك محصول يا مقصد گردشگري است، اما بايد توجه داشت كه پيش‌بيني‌ها هرگز نمي‌توانند كاملاً با آنچه در عمل پيش خواهد آمد تطابق داشته باشند. هميشه فواصل و انحرافاتي بين مقادير واقعي و پيش‌بيني وجود خواهد داشت، اما استفاده از روش‌هاي علمي و نوين در امر پيش‌بيني باعث خواهد شد كه نتايج به‌مراتب بيش از يك تخمين عيني به حقيقت نزديك شود. در سال‌هاي اخير با تغيير الگوي تعطيلات و شكل‌گيري تعطيلات كوتاه‌مدت، شهرها فرصتي براي توسعۀ گردشگري پيدا كردند. يكي از مهم‌ترين انواع گردشگري داخلي شهر تهران، بر اساس گزارش مركز ملي آمار و ديدگاه‌هاي صاحب‌نظران اين حوزه، گردشگري فرهنگي است. ازاين‌رو، پژوهش پيش رو سعي دارد مدل‌هايي را براي پيش‌بيني تقاضاي گردشگري فرهنگي داخلي شهر تهران پيشنهاد كند. براي اين كار از اطلاعات ماهيانۀ سال‌هاي 1381 ـ 1398 استفاده شده است. متغير مستقل اين پژوهش تعداد گردشگران فرهنگي داخلي شهر تهران است و متغيرهاي وابسته نيز بر اساس تكنيك دلفي و ديماتل فازي انتخاب شدند. چارچوب مدل تركيبي از رگرسيون، شبكۀ عصبي فازي و الگوريتمSVR است كه با تركيب اين روش‌ها مي‌توان خطاي پيش‌بيني را اندازه‌گيري كرد و روش‌ها را با هم مقايسه كرد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد رويكرد تركيبي رگرسيون و الگوريتم SVR پيشنهادي مي‌تواند پيش‌بيني بهتري نسبت به ساير روش‌ها در خصوص گردشگري فرهنگي داخلي داشته باشد.