مطالعۀ تطبيقي وجوه آرمان‌شهري و ويران‌شهري پوسترهاي صلح يا ضدِجنگ طراحان معاصر صد سال اخير ايران و امريكا

در پژوهش پيش رو، با تحليل محتوا از مباحث نظري جامعه‌شناختي، مؤلفه‌هايي را براي تحليل پوسترها انتخاب كرده‌ايم. با اتكا به ويژگي‌هاي محتوايي آرمان‌شهري و ويران‌شهري، پوسترهاي انتخابي از دو طراح گرافيك ايراني قباد شيوا و مهدي سعيدي و دو طراح گرافيك امريكايي سيمور چواست و ميلتون گليزر را تحليل و تفسير كرده‌ايم. در سطح تفسير پوسترها فراتر از تحليل مؤلفه‌هاي تجسمي به اين پرسش پاسخ داده‌ايم كه آثار انتخابي داراي مؤلفه‌هاي آرمان‌شهري، ويران‌شهري است يا به اين دو جنبه بي‌اعتناست. پوسترهاي مهدي سعيدي، با حركت از سطح آشكار اجزا و عناصر تجسمي به سمت سطوح محتواي پنهان، معاني‌اي چون به پرسش‌كشيدنِ ايدۀ صلح در جوامع را با خود همراه دارد. در پوسترهاي صلح قباد شيوا، زبان تصوير جهاني است و به ‌عبارتي، هنرمند به دنبال طرح و سبكي از هنر است كه دربرگيرندة سليقة بين‌الملل باشد. سيمور چواست در مجموعة پوستر خود نيز بر اين ايده اشتراك‌‌نظر دارد كه بشريت نمي‌تواند از گزند جنگ و سلاح‌هاي نظامي در امان باشد. گليزر هم براي بيان مفاهيم خود از زبان بدن بهره برده است كه اغلب فهم مشتركي از آن وجود دارد. روي سخن فرم پرندة صلح با زباني جهاني همة دولت‌هايي‌ است كه انگارۀ صلح در دست آن‌ها حالت‌هاي مختلفي به خود گرفته و بازيچه‌ است. پوسترهاي مهدي سعيدي و آثار امريكايي بيشتر بر وجوه ويران‌شهري تكيه كرده‌اند. قباد شيوا رويكرد انتقادي به نماد صلح جهاني اتخاذ نكرده و با تبعيت از نماد جهاني صلح بيشتر به جنبه‌هاي آرمان‌شهري توجه كرده است.