بررسي روش‌هاي بهبود و تحول اساسي در اجراي مناسبت‌هاي رسمي (مذهبي، اجتماعي، ملي)

تقويت آئين‌ها و مناسبت‌هاي مذهبي، اجتماعي و ملي و انتقال آنها از نسلي به نسل ديگر رسالتي است كه بر دوش مسئولان سازمان‌ها و نهادهاي رسمي و غيررسمي (خانواده) جامعه گذاشته شده است. با توجه به گستردگي ابعاد جوامع و تنوع مشاغل، تخصص و در نتيجه گوناگوني نگرش‌ها، ساماندهي و اجراي مطلوب آئين‌ها و مراسم كه جزء مهم‌ترين ابزارهاي فرهنگي هستند، از رويكردهاي گوناگوني متأثر مي‌شود كه گاه كاركردها و اثرگذاري‌هاي فرهنگي را مخدوش مي‌سازد. لذا سازمان‌ها و نهادهاي متولي همچون شهرداري‌ها، صداوسيما، مطبوعات، مسئولان انتظامي، وزارتخانه‌هاي فرهنگ و ارشاد اسلامي، آموزش و پرورش، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و ... در اين زمينه مسئوليت عمدۀ اطلاع‌رساني، جلب مشاركت ارادي همراه با مداخله نسبي را به عهده دارند. در اين مطالعه كوشش شده است تا يك پژوهش كاربردي جهت اجراي مناسب آئين ها و مراسم‌ها ارايه گردد. به همين منظور در بررسي پيش‌رو ضمن مرور ادبيات مرتبط، اقدام به طراحي يك چارچوب نظري و سپس ارائه فرضيات و در نهايت آزمون تجربي آنها گرديد. جامعۀ آماري پژوهش پيش‌رو شامل جوانان 15 تا 29 ساله مقيم مناطق 22 گانه تهران و حجم نمونه برابر با 400 نفر از اين افراد بود كه بر اساس شيوه هاي نمونه گيري انتخاب گرديده اند. نتايج نهايي رگرسيون چند متغيره براي تاثير مشترك متغيرهاي مستقل بر بهبود اجراي آئين‌ها نشان داده است كه مجموع متغيرهاي مستقل مورد استفاده اين پژوهش تنها توانسته در حدود 19 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين كند و مابقي تغييرات ناشي از متغيرهاي ديگري خواهد بود كه در اين پژوهش مورد بررسي قرار نگرفته‌اند. همچنين اين نتايج نيز نقش پراهميت جامعه‌پذيري را در بهبود اجراي آئين‌ها نسبت به ساير متغيرها برجسته‌تر نمايان ساخته است.