سياست‌گذاري هويت در نظام آموزشي كشور و توصيه‌هاي سياستي آن

يكي از كاركردهاي اساسي نظام آموزشي در هر جامعه، تلاش در مسير رشد و تقويت هويت دانش آموزان در پايه ها و مقاطع تحصيلي مختلف است تا آنان از اين طريق واجد مهارت ها و صلاحيت هاي لازم براي ايفاي مسئوليت هاي فردي و اجتماعي خود بشوند. در اين راستا، يكي از الزامات مهم سياست‌گذاري هويتي روزآمد و اثربخش است تا اجرا و عملياتي كردن آن، زمينه هاي لازم را براي رشد و تحكيم هويت فراگيران فراهم كند. اين مقاله با اتخاذ رويكردي تحليلي ـ‌ استنتاجي و با مرور منابع و مراجع علمي كوشيده است تا ضمن تبيين كاركرد نظام آموزشي در پرورش هويت يادگيرندگان، مجموعه اي از توصيه هاي سياستي لازم در اين عرصه را ارائه نمايد. يافته هاي حاصل نشان داد كه سياست‌گذاري هويتي نظام آموزشي بايد بسترهاي لازم را براي توجه موزون و جامع نگر به همه عرصه هاي هويت واقع بيني و اجتناب از ايده آل‌گرايي صرف، تمركززدايي و مشاركت‌دادن هرچه بيشتر همه ذي‌نفعان، استفاده از ظرفيت هاي برنامه درسي پنهان مدارس، رشد همه ابعاد شخصيتي فراگيران (شناختي، عاطفي و مهارتي)، بهره‌گيري از توانمندي هاي نهادها و گروه هاي اجتماعي جامعه، استفاده مؤثر از كتب درسي، رشد صلاحيت هاي حرفه اي معلمان و لزوم تغيير سياست‌گذاري‌هاي هويتي متناسب با تحولات زمانه فراهم كند. بديهي است توجه جدي و عملي به توصيه هاي سياستي مذكور ضمن كاهش چالش هاي هويتي نسل جوان، اثربخشي نظام آموزشي را در رشد هويت منسجم دانش آموزان افزايش مي دهد.