پديدارشناسي تجربه زيسته نوجوانان كاربر از خودزشت انگاري متأثر از اينستاگرام

تقريباً تمام افراد در مرحله اي از زندگي خود (به‌خصوص در طول بلوغ يا ميان‌سالي) نارضايتي هايي را نسبت به شكل يا جنبه اي از ظاهر خود تجربه مي كنند. بااين‌وجود نگراني يا نارضايتي مزمن در مورد ظاهر مسأله اي كاملاً متفاوت از اين نگراني هاي معمول و به شكل هشداردهنده‌اي در حال رايج شدن است. تعداد كاربران ايراني اينستاگرام قابل توجه و نوجوانان بخش عمده اي از اين جمعيت را تشكيل مي دهند. حال اين سؤال به ذهن متبادر مي شود كه آيا رويارويي كاربران نوجوان ايراني شبكۀ اجتماعي آنلاين اينستاگرام با تصاوير ايده‌آل زيبا و جذاب در اين شبكه به ايجاد خودزشت‌انگاري مي‌انجامد؟ در اين پژوهش محقق با توجه به مسأله موردنظر تلاش مي كند تا به بررسي اين موضوع بپردازد كه نوجوانان كاربر اينستاگرام چه تجربه‌اي از خودزشت‌انگاري دارند. جامعۀ آماري اين پژوهش را دختران نوجوان 15-10 ساله اصفهان تشكيل دادند. مصاحبه‌‌اي به‌صورت تك‌تك با اين دختران صورت گرفت و تجزيه‌وتحليل اين داده‌ها با استفاده از روش گراندد تئوري انجام شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد شرايط علي در اين پژوهش عبارت‌اند از: كليشه هاي جنسيتي، مقايسه با ديگران، ابزار بودن بدن و چهره، تحقير توسط ديگران. امروزه يكي از معيارهاي ارزيابي فرد از خود، مقايسۀ بدن و ظاهر خود با ديگران است. شرايط زمينه‌اي در اين پژوهش عبارت‌اند از: هنجارها و ارزش هاي تغييريافته، بلوغ جسماني، دروني كردن الگوهاي رسانه. شرايط مداخله‌گر در اين پژوهش عبارت‌اند از: شرايط خانوادگي، معرفي رسانه بدن ايدئال، حساسيت مربوط به طرد شدن ظاهر، رقابت با ديگران. راهبردها در اين پژوهش عبارت‌اند از: عدم انزواي اجتماعي، كاهش كمال گرايي نسبت به ظاهر، اعتماد به نفس. پيامدها در اين پژوهش عبارت‌اند از: خودكم‌بيني، رفتارهاي كاهنده يا جبراني، شرمساري.