عامل‌هاي مؤثر در نيازسنجي آموزشي گوجه فرنگي‌كاران در بكار‌گيري سامانه آبياري قطره‌ايي منطقه مورد مطالعه: شهرستان دير استان بوشهر

اين پژوهش با هدف سنجش نيازهاي آموزشي گوجه فرنگي‌كاران شهرستان دير با استفاده از مدل نيازسنجي بوريچ و تطبيق آن با ديدگاه كارشناسان بخش كشاورزي در سال زراعي با استفاده از جدول دو در دو تحليل كوادرانت و با استفاده از الگوي توافق‌سنجي انجام شد. جامعه آماري پژوهش دو گروه كشاورزان گوجه فرنگي كار (3500=N) و كارشناسان مراكز مربوطه (25=N) بودند. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان به تعداد 346 نفر از گوجه‌فرنگي‌كاران تعيين و به روش طبقه‌ايي متناسب با حجم طبقه گروه كشاورزان گوجه فرنگي كاران، انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخت بود كه روايي آن بر اساس نظر كميته پايان نامه و تعدادي از كارشناسان جهاد كشاورزي استان بوشهر مورد بررسي و تأييد قرار گرفت. پايايي ابزار پژوهش با استفاده ضريب تتاي ترتيبي محاسبه و حاصل آن براي بخش‌هاي مختلف پرسشنامه بين 0.74 تا 0.84 به دست آمد. نتايج نشان مي‌دهد از نه نياز شناسايي شده، توانايي استفاده از دستگاه‌هاي آب‌شيرين‌كن و نگهداري از آن‌ها، توانايي بر‌طرف‌كردن گرفتگي قطره‌چكان‌ها و توانايي انجام سرويس و نگهداري سامانه آبياري قطره‌اي سه اولويت اول نيازها مي‌باشند. لذا بنابر نتايج لازم است، سازمان جهاد كشاورزي براي ايجاد ارتباط مؤثر بين شركت هاي مجري طرح و كشاورزان، خدمات مشاوره و كلاس هاي آموزشي براي ارائه خدمات متناسب با نيازهاي شناسايي شده در پژوهش، ارائه دهد.