ساخت و رواسازي ابعاد و مولفه‌هاي مقياس سنجش رفتار شهروندي اجتماعي در پاندمي كرونا (به منظور ارائه مدل بومي در بيمارستان‌هاي دولتي)

مقدمه: رفتار شهروندي اجتماعي جزء سرمايه‌هاي غير ملموس سازمان بوده و شامل مجموعه‌اي ازرفتارهاي اجتماعي داوطلبانه غير رسمي است كه حوزه وسيعي از رفتارهاي اجتماعي را در برمي‌گيرد و مديريت ناصحيح آن مي‌تواند اثرات نامطلوبي بر عملكرد سازمان و اعضا برجاي گذارد. هدف كلي پژوهش حاضر، ساخت و رواسازي مقياس رفتارشهروندي اجتماعي است كه پياده سازي و عملياتي شدن اين ابزار را در مطالعه‌هاي ميداني فراهم مي‌آورد. روش كار: پژوهش حاضر از نظرهدف، كاربردي- اكتشافي و از لحاظ روش، توصيفي–پيمايشي است. براي انجام پژوهش، مطالب و موضوعات رفتارشهروندي اجتماعي با استفاده از تكنيك تحليل عاملي و روش تحليل محتواي متون علمي و همچنين نظر انديشمندان و متخصصين صاحب صلاحيت، مورد بررسي قرار گرفت و يك پرسشنامه محقق ساخته رفتار شهروندي اجتماعي، جهت به‌دست آوردن روايي و پايايي لازم به وسيله صاحب‌نظران و مديران تكميل گرديد. ضريب پايايي آزمون با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ، 0.838 محاسبه گرديد. يافته‌ها: تحليل عاملي اكتشافي گويه‌هاي رفتارشهروندي اجتماعي نشان دهنده اين بود كه حدود 76.654 درصد واريانس مورد نظر توسط مولفه‌هاي اين پرسشنامه قابل تبيين است. بعد از يك بار چرخش عوامل از نوع واريماكس، همبستگي ميان هرگويه با هر مولفه در بهترين حالت مشخص گرديد و بر اين اساس، يازده مولفه، با بيشترين وزن، انتخاب و استخراج شدند كه شامل، احساس تعلق اجتماعي، هويت اجتماعي، احساس عدالت اجتماعي، مشاركت جويي، احساس اثر بخشي اجتماعي، ارزش محوري، احساس امنيت اجتماعي، عاطفه جمعي، انسجام اجتماعي، تاب آوري اجتماعي و نوع دوستي بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان نتيجه گرفت كه رفتارشهروندي اجتماعي يك مفهوم چندوجهي و داراي ابعاد و مولفه‌هاي زيادي مي‌باشد و با ابعاد و مولفه‌هاي محدود نمي‌توان آن را بررسي و مطالعه كرد.