شناسايي ابعاد ،مولفه ها و شاخص هاي آموزش الكترونيك براي دانشگاه هاي علوم پزشكي شهرتهران: رويكردكيفي

مقدمه: شيوع ويروس كرونا و بحران كنوني ايجادشده در دنيا به‌ويژه در كشور ايران، نظام سلامت و جامعه ايران را به‌شدت تحت‌تأثير خود قرار داده است. اين بيماري به جز نظام سلامت، ساير عرصه‌ها ازجمله نظام آموزش عالي در حوزه آموزش پزشكي را تحت‌تأثير قرار داده است. در چنين شرايطي تغيير روش آموزش و تغيير نگرش نسبت به شيوه‌هاي قبلي آموزش ضروري به نظرمي رسد. روش كار: اين مطالعه با رويكرد كيفي در سال  ۱۴۰۰ انجام شد. نمونه‌گيري هدفمند و از نوع گلوله برفي بود. به‌منظور گردآوري داده‌ها از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با مشاركت ۲۶ نفر از خبرگان آموزش پزشكي، آموزش پرستاري و مديريت آموزشي با تخصص و تجربه علمي در حوزه آموزش الكترونيك استفاده شد. به‌منظور ارزيابي صحت و استحكام داده‌ها از چهار معيار مقبوليت، قابليت اطمينان، قابليت انتقال و قابليت تأييد گوبا و لينكلن استفاده شد. داده‌ها بر اساس روش گرانهيم و لاندمن مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: پس از انجام مصاحبه و جمع‌بندي نهايي و تأييد خبرگان، پنج بعد ۱-سياست‌گذاري (شامل مؤلفه‌هاي ملي و بين‌المللي)، ۲-زيرساخت‌ها (شامل مؤلفه‌هاي فن آوري، پشتيباني، حقوقي و اخلاقي، آموزش‌پژوهي)، ۳-ساختار (شامل مؤلفه‌هاي مديريت، طراحي، اجرا، ارزيابي)، ۴-آموزش (شامل آموزش باليني، آموزش مداوم، آموزش سلامت)، ۵-منابع (شامل مؤلفه‌هاي مالي، انساني، دانشي يا محتوا) و ۱۶۲ شاخص شناسايي شد.  نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر كه منتج به شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي آموزش الكترونيك در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران شد مي‌تواند مسير حركت به سمت اجراي طرح تحول و نوآوري در آموزش علوم پزشكي مبتني بر برنامه آموزش عالي حوزه سلامت را تسهيل نمايد و در جهت بهره‌گيري هرچه بهتر از آموزش الكترونيك گام‌هاي مؤثرتري برداشته شود.