شيفتگي مخاطبان نوجوان به انيميشن‌هاي خارجي

پژوهش حاضر نقش سه عامل پيام ادراك‌شده، واقعيت مفهوم‌شده و باورهاي مخاطب را در ارتباط با شيفتگي و از طريق سنت كيفي و روش مصاحبه عميق بررسي كرده است. مطالعه واكنش 13 نوجوان دختر و پسر ايراني 13 تا 18سال به چند مضمون انيميشني نشان داد كه 1-معناي واقعيت براي هر مخاطب متفاوت است؛ بنابراين واقعيت داشتن يا نداشتنِ محتوا، به تنهايي نمي‌تواند، عامل اصلي شيفتگي باشد. 2. مرز بين درون‌فكني باورهاي روايي و فرافكني باورهاي خود به محتواي انيميشني بسيار نامشخص و محو است؛ به‌اين ترتيب نمي‌توان با قطعيت گفت كه مخاطب تحتِ تأثير شيفتگي نسبت به محتوا، باورهايي را دروني كرده است 3. بين باورهاي مخاطب و واقعيت مفهوم‌شده ارتباط وجود دارد. انعكاس باورهاي مخاطب در محتواي انيميشني، ميزان واقع‌نمايي آن را بيشتر مي‌كند. باورهاي مخاطب و واقعيت مفهوم شده با ادراك مخاطب از محتوا ارتباط دوسويه دارد و هر يك ديگري را تقويت مي‌كند. در نهايت، هسته اصلي شيفتگي نسبت به محتواي تخيلي، مخاطب با تمامِ ويژگي‌هاي رواني، جمعيت‌شناختي و فرهنگي اوست.