بررسي بازنمايي فرهنگي اختلالات رواني در سينماي ايران به روش پدام (مطالعه موردي: فيلم هاي هومن سيدي)

«اختلالات رواني»، به عنوان پديده اي چندوجهي و امري فرهنگي-اجتماعي يكي از پرچالش ترين موضوعات قابل بررسي در سينما و تلويزيون است. مقاله حاضر برآن است تا از ميان گفتمان‌هاي موجود در اين حوزه، رويكرد فرهنگي بازنمايي شده در فيلم هاي كارگردان ايراني «هومن سيدي» را استخراج نمايد. روش استفاده شده جهت بازنمايي فرهنگي اختلالات رواني در اين پژوهش تحليل گفتمان با رويكرد «پدام» است. نتايج اين تحليل نشان مي دهد «هومن سيدي» براي كاراكترهاي داراي اختلال رواني در فيلم‌هاي خود، ويژگي هاي مشتركي چون رفتار نامتعارف، سبك پوشش و ظاهر متفاوت از هنجار جامعه، بي‌اعتمادي اين افراد نسبت به ديگران و عدم توانايي برقراري تعامل سالم و همچنين نوعي تنهايي و جدا افتادگي اين افراد از جامعه را به عنوان مشخصه‌هاي فرهنگي جهت بازنمايي انتخاب كرده است. موضوع اختلال رواني براي به تصوير كشيدن سرگشتگي ماهيتي انسان در جامعه امروز، به عنوان گفتمان اصلي فيلم ها بازنمايي شده است.