نحوه بازنمايي اعتراضات خياباني دي ماه ۱۳۹۶ ايران در بخش خبري ۲۰:۳۰ سيماي جمهوري اسلامي

اعتراضات دي ماه سال ۹۶ نمونه اي از شگل گيري جنبشهاي نوين اجتماعي در ايران است. ويژگي اين جنبش ها، غير ايدئولوژيك بودن، فقدان رهبري واحد، پراكندگي، داشتن ساختاري شبكه اي در اعضا و نيز استفاده از شيوه هاي نوين ارتباطي بر بستر فضاي مجازي است. اين اعتراضات در مدت زمان كوتاهي ده ها نقطه از كشور را در برگرفت و موجب شد تا صدا و سيما ظرف دو روز از شروع ناآرامي ها در بخش خبري ۲۰:۳۰ به آن واكنش نشان دهد. در اين تحقيق از روش تحليل محتواي كيفي بهره برده ايم. روش كيفي بر مبناي الگوي جان فيسك در مطالعه متون تصويري، الگويي تركيبي براي تحليل متون ارائه ميشود كه مركب از الگوهاي كِيت سلبي، ران كادوري، رولان بارت، نورمن فركلاف و تئو ون دايك است. نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه تصويري كه از معترضان در پر مخاطب ترين بخش خبري سيماي جمهوري اسلامي نشان داده ميشود، با شيوه هايي همراه است كه از خلال آنها، معترضان به مثابه «ديگريِ» سازمان يافته به دست دشمنان نمايش داده مي شوند. بازنماييِ مطالبات صورت گرفته در اين اعتراضات نيز در روند تقليل و طبيعي سازي قرار گرفته و عملاً نمي تواند موضوعي براي گفتگو و نزديكي معترضان و مسئولان شود.