بررسي تأثير قرنطينه ناشي از پاندمي كوويد 19 بر جزاير گرمايي در مناطق شهري، صنعتي و فضاي سبز تهران

اعمال قرنطينه ناشي از پاندمي كوويد 19 از بهار سال 1399 موجب ترميم جهاني عناصر آب و هوايي مانند كيفيت هوا و دما گرديده است. در اين تحقيق، تأثير اعمال قرنطينه ناشي از پاندمي كوويد 19 بر شدت جزاير گرمايي شهري با توجه به تعطيل شدن فعاليت هاي صنعتي مانند كارخانه ها و نيروگاه ها و اعمال قوانين جديد جهت كاهش حجم ترافيك در شهر تهران مورد بررسي قرار گرفت. در اين راستا، از داده هاي سنجش از دور زمانمند ماهواره لندست 8 برداشت شده از قسمتي از شهر تهران استفاده شده است. روش پيشنهادي در اين تحقيق، مشتمل بر توليد نقشه هاي جزاير گرمايي با استفاده از تحليل قانون مبناي ويژگي هاي دماي سطح زمين، شاخص اختلافات نرمال شده پوشش گياهي و نقشه كاربري/ پوشش اراضي مي باشد. نتايج آشكارسازي تغييرات جزاير گرمايي نشان داد ميانگين دماي شهر تهران در دوران اعمال قرنطينه نسبت به سه سال قبل و يك سال بعد از آن در دوره زماني مشابه، كاهش محسوسي داشته است. نتايج حاصل از آشكارسازي تغييرات كلاس هاي شدت جزاير گرمايي نيز نشان داد كه در سال 1399 و همزمان با اعمال قرنطينه و محدوديت هاي ناشي از پاندمي، درصد مساحت كلاس جزاير گرمايي با شدت زياد  17/61 درصد كاهش داشته و به موازات آن مساحت كلاس جزاير گرمايي با شدت كم نسبت به سه سال قبل 12/8 درصد افزايش را نشان داده است. به علاوه، در منطقه مسكوني منتخب در اين تحقيق، مساحت كلاس جزاير گرمايي با شدت زياد در مدت قرنطينه سال 1399 به ميزان 5/25 % بيشتر از منطقه صنعتي منتخب و 6/1 % بيشتر از منطقه فضاي سبز بوده است.