تداخل‌سنجي تفاضلي تصاوير راداري به منظور تبيين خطرپذيري شبكه انتقال نفت و گاز مارون از مخاطره زمين لغزش

تداخل سنجي راداري تكنيكي كارآمد براي رصد پويايي سطوح است كه به كمك آن ميتوان ناپايداري سطوح به خصوص سطوح دامنه اي كه مخاطرات لغزشي را پيامد دارند، تشخيص داده و مورد پايش قرار داد. تشخيص اين مخاطره علاوه بر خطرات شناخته شده و متداول آن در پاره اي مواقع مي تواند تأسيسات و زيرساخت هاي مدفون را آسيب رسانيده و خسارات و خطرات فراواني به همراه داشته باشد. شبكه انتقال نفت از جمله اين زيرساخت هاست كه با عبور از نواحي كوهستاني و مستعد لغزش عموماً در خطر شكستگي و نشت قرار دارند. طبق مطالعات صورت گرفته، پژوهشي به منظور تعيين خطرپذيري خطوط لوله با تكنيك تداخل سنجي راداري در منطقه مورد مطالعه يافت نشد. تحقيق حاضر خطرپذيري شبكه نفت و گاز مارون (مارون- اصفهان) در زاگرس مركزي از مخاطره زمين لغزش به كمك تكنيك تداخل سنجي رادري را هدف داشته است. بدين منظور داده هاي دو سنجنده راداري در باند C و L در مقاطع متفاوت زماني دريافت و مبتني بر روش تداخل سنجي تفاضلي ميزان تغييرات سطح و جابجايي هاي آن محاسبه شد. بر اين اساس نرخ حداكثر جابجايي در منطقه حدود 7/4 سانتي متر بالاآمدگي و 3/9 سانتي متر فروافتادگي حاصل شد. پس از آن صحت نتايج بدست آمده از مرحله آزمايشگاهي، در پيمايش ميداني با بازديد از 3 زمين لغزش واقع در مجاورت خط لوله و تطبيق مكاني آن ها با يافته هاي آزمايشگاهي سنجيده شد. سپس پهنه بندي خطر آتي زمين لغزش در 5 كلاس خطر با مدل تجربي ارزش اطلاعاتي تهيه و صحت سنجي شد. مستند به اين نقشه، حدود 20 درصد سطح منطقه در كلاس خطر زياد و بسيار زياد طبقه بندي شده است. منطبق سازي نقشه كلاس بندي خطر زمين لغزش با مسير خط لوله نشان داد كه 28/5 درصد از طول خط لوله مورد مطالعه در كلاس خطر زياد و خيلي زياد، و حدود 52 درصد از آن در كلاس خطر كم و بسيار كم قرار گرفته اند.