آشكارسازي واداشت‌هاي بازتاب سطحي پوشش اراضي استان لرستان با استفاده از محصولات سنجنده MODIS

مداخلات انسان در عرصه‌هاي طبيعي به‌صورت تغيير در كاربري اراضي منجر به ايجاد دومينويي از ناهنجاري‌ها و سپس مخاطرات محيطي شده است. اين تغييرات گسترده و انباشتي در پوشش و كاربري اراضي، خود را به شكل ناهنجاري‌هايي از قبيل شكل‌گيري رواناب‌هاي شديد، فرسايش خاك، گسترش بيابان‌زايي و شور شدن خاك نشان داده است. هدف اساسي اين تحقيق آشكارسازي واداشت‌هاي راديانسي سطحي (آلبيدو) فصلي ساختار پوشش اراضي استان لرستان است. در اين راستا از داده‌هاي طبقات پوشش اراضي محصول كامپوزيت MCD12Q2 سنجنده  MODISاستفاده شد. داده‌هاي راديانسي شامل داده باز تحليل آلبيدو سطحي بود كه از پايگاه كوپرنيكس نسخه ERA5، اخذ شد، به‌منظور آشكارسازي واداشت‌هاي راديانسي هركدام از پوشش‌هاي اراضي استان به تفكيك فصلي از تكنيك ماتريس تحليل متقاطع (CTM) استفاده شد. نتايج نشان داد به‌طوركلي در سطح استان لرستان 5 كد پوشش اراضي شامل: اراضي جنگلي، مراتع، اراضي كشاورزي، اراضي مسكوني و اراضي باير قابل آشكارسازي هستند.  همچنين نتايج اين تحقيق بيانگر آن بود كه كه پوشش اراضي در فصل هاي پاييز، بهار و تابستان، واداشت و تأثير معني‌داري در ميزان آلبيدوي سطحي در سطح استان اعمال نكرده‌اند، ميزان آلبيدوي دو فصل بهار و پاييز در حالت كمينه قرار داشت كه به ميانگين آلبيدوي جهاني تقريبا 2/0 بسيار نزديك است. اما در فصل زمستان اولاً ميزان آلبيدوي سطحي در همه پوشش‌هاي اراضي استان (به‌جز طبقه اراضي جنگلي) به‌صورت قابل‌توجهي نسبت به ساير فصول افزايش پيدا كرده اند  و دوما تفاوت قابل توجهي نيز بين پوشش هاي مختلف اراضي از لحاظ واد  اشت آلبدو، آشكار شد. در اين خصوص بيشترين ميزان تغيير در آلبيدو مربوط به دو پوشش مراتع و اراضي باير بود كه در فصل زمستان ميزان آلبيدوي اين دو پوشش به ترتيب مقدار عددي 36/0 تا 38/0 رسيده است در حالي كه اراضي جنگلي استان در فصل زمستان كمترين ميزان آلبيدوي سطحي را از خود نشان داده است.