اثر دماي آنيل ميان بحراني فولاد دوفازي SAPH440 بر رفتار كششي آن

فولادهاي دوفازي فريتي-مارتنزيتي به دليل دارا بودن خواصي مكانيكي قابل توجه نظير استحكام كششي بالا و شكل پذيري مناسب داراي كاربرد گسترده‏ در صنايع خودروسازي هستند. روشن است كه خواص مكانيكي اين فولادها وابسته به ويژگيهاي ريز ساختاري آنها از جمله كسر حجمي فازهاي مختلف و چگالي نابجايي در اين فازها بوده كه اين مشخصه هاي ريز ساختاري، تابعي از تاريخچه ترمومكانيكي مي‏باشند. هدف از اين پژوهش، بررسي اثر ريزساختار فولاد فريتي-مارتنزيتي JIS-SAPH440 بر مشخصه هاي رفتار كششي اين فولاد نظير استحكام كششي و نماي حساسيت تنش سيلان به نرخ كرنش آن مي‏باشد. به اين منظور، پس از انجام آنيل ميان بحراني در دماهايي بين 750 الي 790 درجه سانتي گراد به مدت 30 دقيقه، رفتار سيلان فولاد مذكور توسط آزمون كشش در دماي محيط در دو نرخ كرنش متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. همچنين تحولات ريزساختاري اين فولاد توسط ميكروسكوپهاي نوري و الكتروني روبشي و آزمون پراش اشعه ايكس، مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه افزايش دماي آنيل ميان بحراني از 750 به 790 درجه سانتي گراد سبب افزايش كسرحجمي فاز مارتنزيت از 31 درصد به 45 درصد و همچنين افزايش چگالي نابجايي ها در فاز فريت از 15^10 × 5 بر متر مربع به 16^10 × 1/54 بر متر مربع شد. اين تغييرات، سبب شد كه استحكام كششي فولاد مذكور از حدود 800 مگاپاسكال به حدود 1100 مگاپاسكال افزايش يابد و در مقابل، نماي حساسيت نرخ كرنش به تنش سيلان كاهش يافته و به مقادير ناچيز برسد.