واكاوي دلايل كاهش تمايل جوانان روستايي به شغل كشاورزي (مورد مطالعه: دهستان چله، شهرستان گيلانغرب)

امروزه جوانان روستايي تمايل چنداني به استقرار در روستاها و اشتغال به فعاليت‎‎ هاي كشاورزي ندارند، اين در حالي است كه آينده توسعه كشاورزي هر كشوري متكي به جوانان روستايي است. با توجه به اهميت اشتغال جوانان روستايي به حرفه كشاورزي، اين تحقيق كيفي با هدف واكاوي دلايل كاهش تمايل جوانان روستايي به شغل كشاورزي انجام شد. جامعه تحقيق را جوانان روستايي دهستان چله شهرستان گيلانغرب تشكيل دادند. ابزار اصلي گردآوري داده ‎ها، مصاحبه عميق با جوانان روستايي بود كه از طريق نمونه‏ گيري هدفمند و با روش گلوله برفي انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده هاي گردآوري شده به روش تحليل محتوا و با استفاده از نرم افزار MAX‌QDA12، منجر به شناسايي 32 مفهوم در قالب 5 مقوله اصلي شد؛ بر اين اساس، مهم ترين دلايل كاهش تمايل جوانان روستايي به شغل كشاورزي شامل 1) ﻣﺨﺎﻃﺮﻩﭘﺬﻳﺮﻱ ﺑﺎﻻﯼ شغل كشاورزي، 2) درآمد پايين و دشواري حرفه كشاورزي، 3) نگرش منفي نسبت به روستا، 4) كمبود امكانات بهداشتي، درماني و رفاهي در روستا و 5) نبود تسهيلات اعتباري كافي در بخش كشاورزي بود. يافتـه ‎هـاي تحقيق بيانگـر اين واقعيت بـود كه جوانان روسـتايي، مشـاغل غيـر كشـاورزي را بـر كشـاورزي ترجيـح مـي‎ دهنـد كـه شـايد دليل آن، سـودآوري بـالا و راحتي آن مشـاغل باشد. لـذا، ضروري به‎ نظر مي‎ رسد با برنامه‎ ريزي‎ هاي منسجم و مناسب به ارتقاي كيفيت زندگي در مناطق روستايي كمك نمود كه خود مي‎ تواند باعث افزايش حس تعلق، مشاركت، سرمايه‎ گذاري، توسعه كارآفريني و سرزندگي در محيط روستا شود.