طراحي الگوي رشد كسب‌وكارهاي نوپا مبتني بر شبكه‌سازي كارآفرينانه (مورد مطالعه: خوشه كسب‌وكار عسل در استان اردبيل)

امروزه توسعه خوشه‌هاي كسب‌و‌كار جايگاه مهمي در سياست‌هاي اقتصادي بسياري از كشورهاي در حال توسعه ايفا مي‌كند. اين پژوهش با هدف طراحي الگوي رشد كسب‌وكارهاي نوپا از طريق شبكه‌سازي كارآفرينانه انجام شد. مورد مطالعه، خوشه كسب‌وكار عسل در استان اردبيل بود. اين پژوهش كيفي با روش نظريه بنياني انجام شد. جامعه آماري تحقيق، دست‌اندركاران خوشه كسب‌وكار مورد مطالعه، شامل كارآفرينان و توليدكنندگان، بازايابان و صادركنندگان عسل در استان اردبيل بود. نمونه‌گيري به صورت هدفمند صورت گرفت و جمع‌آوري اطلاعات از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختارمند انجام شد. اطلاعات مستخرج از مصاحبه‌ها به شيوه كدگذاري چندمرحله‌اي تحليل شد. يافته‌ها در چارچوب الگوي پارادايمي تدوين شد. اينها شامل شرايط علي (نوآوري در محصول، تبليغات و بازاريابي، آموزش و ترويج، ويژگي منطقه و رضايت مشتري)، شرايط واسطه‌‌اي (تامين و تسهيل مالي، برنامه‌ريزي و تدوين راهبرد‌ها، توسعه و تعامل نهاد‌هاي پشتيبان، ايجاد بازار داخلي و خارجي و برگزاري رويدادها و جشنواره‌‌ها)، شرايط زمينه‌اي (ارتباطات و تعاملات سازنده توليد كنندگان، زيرساخت‌ها و توانمندسازي نيروي انساني، بهره‌برداري از مزيت رقابت‌پذيري، نظارت مبتني بر استاندارد و تامين منابع)، راهبردها ( تنوع‌افزايي و بسته‌بندي، توزيع و بازاريابي، هم‌افزايي صنفي توليدكنندگان، دسترسي به خدمات و فناوري جديد) و پيامدها (توسعه شبكه‌هاي كسب‌وكار عسل، توسعه و ترويج پرورش زنبور عسل، انتقال دانش و فناوري جديد، افزايش انگيزه و انسجام در خوشه كسب‌وكار.