تبيين رابطه بين انعطاف‌پذيري و عملكرد افسران كنترل شكاري در شبكه يكپارچه پدافند هوايي

در سال‌‌هاي اخير، انعطاف‌‌پذيري به عنوان رويكرد مناسبي براي  تأمين حيات سازمان‌‌ها، در مواجهه با تغييرات محيطي مطرح گرديده است. شبكه يكپارچه پدافند هوايي از جمله ساختارهايي است كه به‌واسطه ماهيت انجام مأموريت، با صحنه نبرد غيرقابل پيش‌بيني روبرو مي‌باشد. در اين ساختار كه افسران كنترل شكاري، نقش اساسي را در مديريت صحنه نبرد ايفاء مي‌نمايند، براي سازگاري با چنين محيطي، ناچار به پذيرش انواع انعطاف‌پذيري هستند. هدف از انجام اين تحقيق، تبيين رابطه بين انعطاف‌‌پذيري و عملكرد افسران كنترل شكاري در شبكه يكپارچه پدافند هوايي مي‌باشد. جامعه آماري اين تحقيق، كليه افسران كنترل شكاري هستند كه در مراكز عملياتي شبكه يكپارچه پدافند هوايي اعم از مركز عمليات دفاع هوايي، مراكز عمليات منطقه‌‌اي و مراكز كنترل و گزارش با مشاغل و مسؤليت‌‌هاي مختلف حضور داشته‌‌ و با ضريب خاصي 300 نفر در نظر گرفته شده است. جامعه نمونه نيز (168نفر)، به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌‌اي و با استفاده از فرمول كوكران تعيين گرديد. نوع پژوهش، كاربردي و روش انجام آن، توصيفي- استنباطي با رويكرد آميخته است. براي گردآوري داده‏ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد كه شامل چهار بخش انعطاف‌پذيري وظيفه‌اي، انعطاف‌پذيري رفتاري، انعطاف‌پذيري مهارتي و عملكرد افسران كنترل شكاري بود. پايايي پرسشنامه با استفاده از محاسبه مقدار آلفاي كرونباخ و همچنين محاسبه مقدار پايايي تركيبي مورد تأييد قرار گرفت. براي بررسي رابطه بين متغيرهاي انعطاف‌پذيري و عملكرد افسران كنترل شكاري از تجزيه و تحليل مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه بين انعطاف‌پذيري و عملكرد افسران كنترل شكاري در شبكه يكپارچه پدافند هوايي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.