ارزيابي عملكرد اهداف كمّيِ آموزش عالي در برنامه ششم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور

هدف: هدف اصلي پژوهش حاضر تحليل ميزان تحقق اهداف و شاخص ‌هاي كمّي آموزش عالي با تمركز بر بُعد ظرفيت‌‌سازي و ارتقاي نيروي انساني ذيل برنامه ششم توسعه و استخراج درس‌‌آموزه‌‌هاي كليدي در راستاي تدوين سند برنامه هفتم توسعه است. طرح پژوهش/ روش‌‏شناسي/ رويكرد: پژوهش حاضر با بهره‌گيري از آموزه‌هاي روش‌شناسي علم طراحي با ماهيت تجويزي، از روش مطالعه موردي و مطالعه اسنادي براي ارزيابي عملكرد حوزه آموزش عالي در برنامه ششم توسعه استفاده مي‌كند و از نظر روش گردآوري و تحليل داده‌ها، روش كتاب‌شناسي بر مبناي نمايه‌سنجي و آزمون T نمونه‌‌هاي مستقل را بكار مي‎گيرد. يافته‌‌ها: يافته‌‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه از حيث مفهومي، در بخش آموزش عالي عمده شاخص‌ها از جنس درون‎دادي و برون‎دادي بوده‌‌اند و شاخص‌ هاي اثر و پيامد مورد توجه نبوده‎اند. از حيث بررسي عملكرد، شاخص‌هاي «سهم دانشجويان غيردولتي»، «نسبت هيئت علمي تمام‌وقت استاديار به بالا به كل هيئت علمي تمام ‌وقت در دانشگاه‌هاي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات و فناوري (عتف)»، و «تعداد شعب خارجي دانشگاه‌هاي كشور» در وضعيت مناسب هستند، ولي شاخص‌هاي «سهم دانشجويان خارجي»، «تعداد دانشجويان تحصيلات تكميلي گروه علوم پايه» و «سهم آموزش‌هاي مهارتي» در وضعيت مناسبي قرار ندارند. ارزش/ اصالت پژوهش: در اين پژوهش براي اولين بار با مبنا قرار دادن مدل شاخص‌محور نتيجه‌محور، به ارزيابي عملكرد اهداف كمي آموزش عالي ذيل برنامه ششم توسعه پرداخته شده است. بر اساس اين، نتايج پژوهش دلالت‌‌هاي سياستي را براي سياستگذاران به منظور مد نظر قرار دادن طيف متنوعي از شاخص‌‌ها در ابعادِ مختلف عملكردي فراهم مي‌‌كند.