تحليل تعاملات پيش بيني شده ذي‌نفعان علم و فناوري در قوانين و اسناد بالادستي

هدف: ذي‌نفعانِ علم و فناوري مانند ديگر حوزه‌‌هاي سياستگذاري عمومي، با تاثيرگذاري و تاثيرپذيري از سياست‌‌ها، نقش مهمي در موفقيت و شكست سياست‌‌ها دارند. پژوهش حاضر با هدف تحليل تعاملاتِ پيش‌بيني‎شدۀ ذي‌نفعان علم و فناوري در قوانين و اسناد بالادستي انجام شد. طرح پژوهش/ روش‏‌شناسي/ رويكرد: پژوهش از نظر هدف، كاربردي است و از نظر روش جمع‎آوري‌ داده‌‌ها، تحليل مضمون است. بدين منظور از ميان اسناد و قوانين علم و فناوري، يازده سند به صورت هدفمند انتخاب شد و در چهار بُعد شناسايي ذي‌نفع، نوع، هدف، و روش تعامل ذي‌نفع مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. يافته‌‌ها: در تحليل انجام‎شده، ذي‌نفعان در چهار بخشِ ذي‌نفعان دولتي، خصوصي، اشخاص، و جامعه مدني دسته‌‌بندي شدند كه ذي‌نفعان بخش دولتي بيش‎ترين سهم را داشتند. تعاملات ذي‌نفعان در هفت نوع پيش‌ بيني شده كه تعامل «نهاد با نهاد» بيش‎ترين فراواني را داشته است. اهداف تعاملات ذي‌نفعان در پانزده مضمون پيش ‌بيني شده كه مهم‌ترين آن‎ها «رشد و توسعه علم و فناوري» و «تقويت تعاملات بين ذي‌نفعان» بوده است. روش‌هاي تعامل ذي‌نفعان در قالب ده مضمون فراگير معرفي شد كه در اين ميان «طراحي و تدوين سازوكارهاي تشويقي» و «ايجاد شبكه‌‌هاي همكاري» به عنوان روش‌ هاي مهم ‌تر‌‌ تعامل معرفي شدند. ارزش/ اصالت پژوهش: اين پژوهش براي نخستين‌‌بار نگاه جامعي به موضوع تعاملات ذي‌نفعان داشته كه علاوه بر شناسايي ذي‌نفعان، مشخص كرده است كه اين ذي‌نفعان چگونه، با چه اهدافي، و در چند حالت با يكديگر تعامل داشته‎اند.