اثربخشي محرك زير آستانه اي بر نشانه‌هاي اختلال وسواس فكري - عملي مبتني بر عوامل فرهنگي در زنان

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي محرك زيرآستانه‌اي بر نشانه‌هاي اختلال وسواس فكري- عملي مبتني بر عوامل فرهنگي در زنان شاغل شهر تهران بود. جامعه آماري، شامل كليه‌ي زنان شاغل در ادارات دولتي منطقه 10 تهران در سال 1401 بود. نمونه پژوهش 40 نفر بود كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب ودر دو گروه آزمايش(20نفر) و كنترل (20نفر)جايگزين شدند. روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. ابزار مورد استفاده ﻣﻘﯿﺎس وسواس فكري- عملي گودمن و همكاران (1989) بود. روش محرك‌هاي زير آستانه‌اي روزانه يك ساعت و طي 3 ماه اجرا شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ ها از تحليل كوواريانس چندمتغيره (مانكوا) و تك متغيره( آنكوا) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. نتايج نشان داد كه مداخله محرك زيرآستانه‌اي بر نشانه هاي اختلال وسواس فكري - عملي مبتني بر عوامل فرهنگي در زنان شاغل اثربخش بود (0.05 P). هم چنين مطالعات نشان داد كه اﺧﺘﻼل وﺳﻮاس ﻓﮑﺮي - ﻋﻤﻠﯽ از جمله بيماري‌هاي رواني است كه مي‌تواند تحت تأثير عوامل فرهنگي بروز يابد؛ بنابراين شناسايي مسائل خاص فرهنگي مرتبط با نشانه‌هاي اين اختلال، از اهميت باليني ويژه‌اي برخوردار است. بيشترين اثرات فرهنگي بر اختلال وسواس فكري -عملي به ترتيب ناشي از باورهاي نادرست مذهبي ، روابط خانوادگي، واكنش اعضاي خانواده و هيجانات ، هنجارها و ديدگاه‌هاي اجتماعي نسبت به افراد و نيز ساير باورها و نگراني‌هاي خاص فرهنگي است. بنابراين توجه به مسائل فرهنگي خانواده و جامعۀ بيماران، جهت درمان اختلالات وسواس فكري- عملي امري ضروري است.