بررسي تطبيقي مستندات فقهي و حقوقي حكم به قتل زاني با محارم، موضوع ماده 224 قانون مجازات اسلامي

يكي از جرايم مشمول مجازات حد در نظام حقوقي اسلام، ارتباط جنسي نامشروع ميان مرد و زن است و قرآن تعداد مشخصي ضربۀ شلاق را براي مرتكب آن مقرر نموده است. فقها به استناد روايات و پس از آن اجماع، با تصوير اقسامي براي زنا، مرتكبان برخي از آن‌ها از جمله زناي با محارم را مستحق قتل دانسته‌اند و همين رأي به عينه در قانون مجازات منعكس شده است. اشكالات سندي و دلالي برخي از روايات مورد استناد ايشان، صحت اين فتوا را در محاق ترديد قرار مي‌دهد. اين نوشتار با هدف ارزيابي اين فتوا، به روش توصيفي ـ تحليلي به بازخواني و واكاوي ادلۀ مورد استناد قائلان به اين رأي پرداخته است و چنان كه نمايانده مي‌شود، تعداد محدود روايات وارده در اين خصوص، ضمن اشكالات سندي، در تعارض قوي با روايات متضمن مجازات(هاي) ديگر براي همين جرم بوده و اخبار متضمن قتل، فاقد مرجح قابل قبول و در نتيجه اين فتوا مخدوش است. در مقابل، احاديث دالّ بر اشتمال مجازات عام زنا (شلاق) بر زاني با محرم، علاوه بر قوت سندي، همسوي با قرآن و لذا احق به ترجيح در مقام تعارض مي‌باشند.