بررسي ميزان آلودگي صوتي روسازي مركب حاوي سرباره فولادي و مسي

امروزه آلودگي صوتي يكي از مهم‌ترين معضلات محيط زيستي به‌حساب مي‌آيد كه آلودگي صوتي ناشي از حمل‌ونقل سهم قابل‌توجهي از آن را شامل مشود. ازاين‌رو درزمينهٔ مهندسي راه ترابري، مسئله بررسي تأثير نوع روسازي بر توليد و يا كاهش آلودگي صوتي حاصل از ترافيك بسيار حائز اهميت است. بدين منظور اين پژوهش باهدف بررسي آلودگي صوتي حاصل از تردد وسايل نقليه بر روي روسازي مركب حاوي سرباره فلزي و سرباره مسي انجام شد. در اين پژوهش نمونه‌هاي آزمايشگاهي روسازي مركب شامل بتن غلتكي و چيپ سيل با درصدهاي مختلف سرباره فولادي و مسي، ۰٪، ۳۰٪، ۴۰٪ و ۵۰٪، ساخته شد و تحت آزمايش سنجش آلودگي صوتي توليد شده توسط پاندول انگليسي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه با افزايش سرباره فولادي به ميزان ۵۰ درصد در نمونه‌هاي بتني حاوي دانه‌بندي چيپ‌سيل درشت‌دانه و ريزدانه، عدد صداي روسازي به ترتيب ۳/۷ دسي‌بل و ۲/۳ دسي‌بل افزايش مي‌يابد. همچنين در نمونه‌هاي روسازي مركب با چيپ‌سيل درشت‌دانه و ريزدانه، با افزايش سرباره مسي به ميزان 50 درصد عدد صداي روسازي به ترتيب 4/2 دسي‌بل و 2/1 دسي‌بل افزايش مي‌يابد. به‌طوركلي نوع دانه‌بندي و همچنين استفاده از سرباره‌هاي مسي و فولادي تأثير بسزايي در افزايش صدا توليدي داشته است.