پيش‌بيني خشكسالي تحت رويكرد تغيير اقليم آينده (مطاله موردي: قراخيل)

چكيدهدر اين مطالعه با هدف ارزيابي اثرات تغييراقليم بر دما، بارش و خشك‌سالي‌ آينده در ايستگاه قراخيل (واقع در شهرستان قائمشهر)، خروجي سه مدل گردش كلي شامل CanESM2، CNRM CM5، CESM1 WACCM تحت سناريوهاي انتشار RCP8.5و RCP2.6 محاسبه شد. سپس با استفاده از شاخص بارش استاندارد (SPI) طي دوره‌ي پايه (1985 - 2005) و دوره‌ي آينده (2040 -2020) ، در سري هاي زماني 6 ،12 و 12 ماهه خشك‌سالي ارزيابي شد. نتايج نشان داد، تغييرات حداقل و حداكثر دماي سالانه تحت هر دو سناريو، در جهت افزايش دما خواهد بود. بيش‌ترين افزايش دماي حداقل سالانه مدل‌هاي AOGCM به ميزان 2.5 C° در ماه ژانويه و نيز بيش‌ترين افزايش دماي حداكثر به ميزان C° 4.7 در ماه ژانويه تحت سناريو RCP8.5 خواهد بود. تغييرات الگوي دما، تحت مدل CanESM2 با شدت بيش‌تري نسبت به مدل CNRM CM5 خواهد بود. هم‌چنين، بارش فصلي مدل‌ها تحت هر دو سناريو در بهار كاهش و در پاييز و زمستان افزايش قابل ملاحظه اي در بارندگي پيش‌نگري نمي‌شود. نتايج ارزيابي خشك‌سالي نشان مي‌دهد در دوره آتي تحت تأثير تغيير اقليم در محدوده مورد مطالعه در مقياس‌هاي زماني 6 ،12 و 24 ماهه تعداد و تداوم دوره هاي خشك‌سالي‌ در دوره آتي نسبت به ماه‌هاي با وضعيت مرطوب افزايش خواهد يافت. بنابراين، منطقه مطالعاتي در دوره آتي تغييرات اقليمي و خشكسالي را تجربه خواهد كرد كه بي ترديد تاثير قابل توجهي بر بوم نظام هاي زراعي و منابع آب (كميت و كيفيت آب) اين مناطق خواهد داشت.